Logeren bij wegpiraat

Beste Beatrijs,

Mijn vrouw en ik hebben twee jonge kinderen van zes en drie jaar. Mijn schoonzuster (zus van mijn vrouw) en haar vriend, zelf vooralsnog kinderloos, hebben ons al een paar keer gevraagd of onze kinderen eens een weekendje bij hen mogen logeren. Dit is op zichzelf een leuk idee: zij kunnen goed met onze kinderen overweg en de kinderen zijn dol op hen. En wij als ouders zouden weer eens een weekendje voor onszelf hebben. Het enige probleem is dat mijn zwager zeer roekeloos autorijdt. Zeg maar gerust dat hij een wegpiraat is. We hebben het hier nooit met hen over gehad. Wij voorzien dat ze tijdens het logeerweekend leuke uitstapjes met de kinderen gaan maken, want in hun directe omgeving is niet veel te beleven. Mogen we als voorwaarde stellen dat er geen auto wordt gereden met de kinderen, althans niet met hem achter het stuur? We zijn bang dat ze ons zo’n verzoek niet in dank zullen afnemen. Hoe moeten we dit aanpakken?

Logeren bij wegpiraat

Beste Logeren bij,

Als u uw zwager niet vertrouwt als chauffeur, moet u uw kinderen niet in zijn huis laten logeren, tenzij uw schoonzuster met de hand op haar hart belooft dat zij degene is die zal rijden. U zou als ouders in het geheel geen rustig weekendje samen hebben, want u zou worden gekweld door angstvisioenen van uw kinderen in een afschuwelijk verkeersongeluk. U zult een slecht-nieuws-gesprek moeten voeren, er zit niets anders op. De kwestie die u beschrijft speelt tussen twee stellen. Binnen de vierhoek van deze twee stellen vormen uw vrouw en haar zuster de oudste relatie die het meest tegen een stootje kan. Zusters moeten pijnlijke dingen met elkaar kunnen bespreken, zonder dat meteen de hele verhouding explodeert. Uw vrouw is degene die met haar zuster in een privégesprek de waarheid moet aansnijden, namelijk dat u beiden haar vriend niet vertrouwt achter het stuur en daarom aarzelt over logeerpartijtjes. Het is geen prettig gesprek om te moeten voeren. Mogelijk zal zwager zich beledigd voelen wanneer hij van zijn vriendin hoort wat er aan de hand is, en raken de familieverhoudingen verstoord. Aan de andere kant kan zijn vriendin zich uw angst misschien wel voorstellen, en is ze blij dat dit probleem (dat zij ook moet ervaren) eens door een ander aan de orde wordt gesteld. Hoe dan ook grenst het erop nahouden van een gevaarlijke rijstijl aan misdadig gedrag. Partners en familie zouden niet omwille van de lieve vrede oogjes moeten dichtknijpen, maar hun verantwoordelijkheid moeten nemen en het probleem benoemen. Als zij niet gerechtigd zijn om kritiek uit te oefenen, wie dan wel?