Beste Beatrijs,
Recent gaven wij een groot feest voor ons veertigjarig huwelijk. Onze zes beste vrienden met wie we al heel lang lief en leed delen ontbraken daar. Twee maanden voor het feest hadden wij een ‘save the date’ rondgestuurd, waarop één echtpaar spijtig reageerde dat ze dan met vakantie zouden zijn. Daar hadden we begrip voor. Een ander echtpaar had toegezegd, maar kwam pas op de dag van het feest thuis en zegde toen af. Het derde echtpaar (gepensioneerd) zou in eerste instantie komen, maar is later alsnog met de caravan vertrokken. Dat onze vrienden het hebben laten afweten heeft ons meer gedaan dan we gedacht hadden, te meer daar andere vrienden die we minder frequent zien, hun vakantie verkort hebben met enkele dagen. Zijn we te gevoelig op dit punt of hebben we te hoge verwachtingen? We vinden het moeilijk om door te gaan of er niets gebeurd is. Hoe hiermee om te gaan?
Teleurgesteld in vrienden
Beste Teleurgesteld in vrienden,
Jammer dat uw vrienden niet aanwezig waren bij uw huwelijksjubileum, maar het is achter de rug en het heeft geen zin om hierover te blijven mokken. Op grote feesten (zelfs op bruiloften) is het nooit zo dat alle genodigden ook komen. Er zijn er altijd wel een paar die ontbreken. De reden doet er niet toe. Zonder bericht wegblijven is iets om een gast kwalijk te nemen, maar een afzegging (ongeacht de reden) kan niet tot gevolg hebben dat u afzeggers uw wrevel tot in lengte van dagen blijft nadragen. Daarvoor is een feest niet belangrijk genoeg. Het is tijd om uw ongenoegen opzij te zetten. De volgende keer dat u een van uw bevriende echtparen spreekt kunt u het gezelliger hebben dan wanneer u hen als een van de vele gasten gedurende vijf minuten had gesproken tijdens uw jubileumfeest. Veeg uw muizenissen uit uw hoofd en vat de draad van de vriendschap weer op.
Niet helemaal eens met Beatrijs. Het gaat niet per se om de afwezigheid zelf, maar om het gekwetste gevoel dat je vrienden jou blijkbaar niet belangrijk genoeg vinden om in hun vakantieplannen rekening te houden met een veertigjarig huwelijksfeest. Het is geen vrijblijvend verjaardagsfeestje maar iets groters, wat ook nog ruim van tevoren is aangekondigd. Ik zou me ook gekwetst voelen. Aan u de keuze of u er iets over zegt.
Wellicht ben ik hierin een uitzondering: ik vind een huwelijksjubileum een privéaangelegenheid.
Goede vriendschap hangt niet af van kwantiteit, de vrienden die u minder frequent ziet kunnen heel goed betere vrienden zijn dan degenen die u als beste vrienden ziet. Wellicht is het tijd uw ideeën over vriendschap bij te stellen.
Huwelijksjubilea, net als de meeste andere aanleidingen voor een feestje, zijn toch vooral interessant voor de betrokkene(n) zelf. Vrienden leven graag met je mee, maar stellen de dingen die in hun leven belangrijk zijn er misschien niet altijd voor uit en dat moet je ze niet te kwalijk nemen. Je had zelf ook niet de neiging het feest te verzetten voor hun vakantie, dus zó erg dat ze er niet waren was het dan ook weer niet. Ik snap de teleurstelling, maar ik sluit me aan bij Beatrijs: zet je er overheen.
Praktisch gesproken was dit gedurende de “korte” coronavrije periode dit jaar. Als het dan ook nog in vakantietijd valt, zijn afzeggingen te verwachten. Ik heb dit bij het organiseren van een jubileum van een vereniging ook gemerkt. Zou er dus niet zwaar aan tillen.