Beste Beatrijs,
Laatst vroeg ik aan een vriendin of ik haar auto mocht lenen. Het zou gaan om een ritje van maximaal vijftien kilometer heen en terug. Zij heeft een lease-auto die zij zelf betaalt. Als ik normaal gesproken de auto van een vriend leen, tank ik deze op de terugweg weer vol en ben daar genereus in. Nu kreeg ik als antwoord het bericht dat ik de auto kon lenen, en wel voor een bedrag van 20 cent per kilometer. Dit stak mij een beetje. Ik had zeker de brandstof op een op andere manier gecompenseerd. Of ik zou haar een fles wijn geven als dank. Is het onbeleefd om een verzoek om een gunst zo zakelijk te benaderen? Of is deze duidelijkheid en directheid normaal tussen vrienden?
Auto lenen
Beste Auto lenen,
Uw vriendin heeft een uitgesproken zakelijke instelling. Op zichzelf vind ik de voorwaarde om haar auto uit te lenen (20 cent per kilometer) best redelijk. Voor uw ritje zou u haar drie euro moeten betalen, wat waarschijnlijk een stuk minder is dan als u haar tank zou volgooien en ook minder dan een fles wijn. Goedbeschouwd is het voor u een gunstige regeling, al is het ongebruikelijk dat vrienden van tevoren tarieven afspreken voor het lenen van een auto, zeker als het om zo’n korte afstand en navenant klein bedrag gaat. Voor lange afstanden is het juist weer een heel heldere afspraak. Ik raad u aan om u er niet mee in te zitten en uw vriendin gewoon die drie euro te betalen. Haar zakelijkheid heeft ook voordelen.
Tja, je kunt er over twisten of dit aardig is in een vriendschap. Ik zou het zelf niet doen. Aan de andere kant viel ik wel een beetje over “Als ik normaal gesproken de auto van een vriend leen”. Ik vind het best apart om regelmatig auto’s van vrienden te lenen. Er zijn allerlei aanbieders van auto’s die je voor heel korte tijd kunt huren, zonder dat je bij vrienden hoeft aan te kloppen. En anders is er nog zoiets als een taxi. Ik leen zelf mijn auto niet uit, alleen aan mijn volwassen dochter. Geen goede ervaringen mee dus ik doe het niet meer.
Auto Lenen geeft aan genereus te zijn, en dat is mooi. Zo hoort het ook natuurlijk. Maar niet iedereen heeft deze genereuze houding. Ik heb zelf ervaring opgedaan met mensen die een minder genereuze houding erop na houden en daar word je niet vrolijk van. Duidelijkheid verschaffen is dan soms blijkbaar wat nodig is.
Ik denk dat uw vriendin heel veel ‘vrienden’ heeft die regelmatig haar auto leenden zonder er ooit wat voor te betalen/geven. Dan word je vanzelf heel zakelijk.
Ik vind het ook slim, zo heb je duidelijke afspraken en krijg je achteraf geen wroeging omdat de lenende partij neemt en nooit geeft (komt vaak voor), en de lenende partij hoeft zich niet druk te maken om wat een gepast bedankje is.
Houd er trouwens wel rekening mee dat de auto mogelijk niet verzekerd is als er niet-familieleden in rijden. Omdat het een leaseauto is kan het mogelijk wel gedekt zijn (dit staat dan in het contract), maar het kan geen kwaad om dit na te gaan. Als je schade rijd in de auto van een ander kan het een duur grapje worden. De meeste mensen vergissen zich schromelijk in wat wel en niet wordt gedekt als de auto niet van henzelf is, meestal wordt er niet uitgekeerd.
Wat Marie schrijft is zeker iets om in overweging te nemen.
Mijn zoon heeft bijvoorbeeld een leaseauto van de zaak waar hij ook privé in mag rijden.
Hij zit niet vast aan de fiscale regeling van max 500 km privé.
Hij weet echter dat ik of iemand anders niet in zijn auto mag rijden.
Ook al heb ik een geldig rijbewijs.
Een beetje auto kost 40 tot 50 cent per kilometer, dus wie is er nu eigenlijk genereus?
‘Als ik normaal gesproken de auto van een vriend leen…’, dit is wellicht de reden waarom de betreffende vriendin zich zakelijk opstelt.
Wat voor de leenster ‘normaal gesproken’ is, is voor degenen die haar hun auto uitlenen misschien een teveel voorkomende situatie.
Iets -wat dan ook- lenen moet uitzondering zijn, zeker ook bij vrienden, anders wordt het al snel een ongewenste gewoonte en dan krijg je onderhuidse signalen omdat het lastig is een vriend(in) iets te weigeren.
Zorg ervoor dat er geen gevoel van misbruik kan ontstaan, dat zet op den duur elke vriendschap op scherp en dan krijg je vage afzeggingen, kortaangebondenheid, etc.
Een keer moest ik naar het ziekenhuis en een kennis bood aan om me te brengen. Naderhand kreeg ik een rekening volgens formeel km-tarief plus parkeerkosten. Daar keek ik van op, omdat er niets over betaling gezegd is. Dat was voor die 18 km heel wat meer dan de voorgerekende 3 euro of per OV.
Briefschrijver / schrijfster krijgt zoals het hoort van te voren een prijsopgave.
Wat Stella in haar reactie schrijft mee gemaakt te hebben vind ik ronduit onfatsoenlijk.
Als een kennis naar het ziekenhuis moet is het in ieder geval een pleister op de wond om hem of haar te brengen. Dat doe je als vriendendienst om eventueel leed te verzachten.
Om daarna zonder kennisgeving vooraf de rekening te presenteren vind ik een nastoot onder de gordel.
Ik zou het meteen gehad hebben met die kennis.