Kritiek op adoptie

Beste Beatrijs,

Sinds enkele weken ben ik oma van een Chinees kindje dat mijn zoon en schoondochter na lang wachten tot hun vreugde konden adopteren. Wanneer ik vertel over mijn geadopteerde kleindochter, gebeurt het wel eens dat mensen mij in meer of minder bedekte termen vertellen dat kinderen beter in hun eigen cultuur kunnen worden opgevangen. Gisteren nog kreeg ik dat van een vriendin te horen die omstandig ging uitleggen dat zij geld gaf aan een hulpproject voor kinderen, zodat die kinderen in hun eigen land een toekomst hebben. Ik voelde me niet prettig bij haar verhaal. Iedereen heeft natuurlijk recht op een mening over dit onderwerp, maar het ligt er nogal aan tegen wie je die mening op welk moment ventileert. Mijn moment was het niet. Ben ik overgevoelig?

Subtiel terechtgewezen

Beste Subtiel terechtgewezen,

Het is ten enenmale ongepast om ouders of grootouders van een geadopteerd kind (of nog erger: het geadopteerde kind zelf) te gaan doorzagen met gemakzuchtige opinies over hoe het probleem van weeskinderen in derde-wereldlanden idealiter opgelost dient te worden. Met dergelijke colleges bederven uw kennissen uw blijdschap met uw nieuwe kleinkind, terwijl zij zich tegelijk voordoen als moreel hoogwaardiger personen, die de belangen van weeskinderen beter dienen dan uw zoon/schoondochter.

Onmiddellijk in de kiem smoren, zo’n riedel! Zeg tegen uw kennis: ‘Goed van je om geld aan ontwikkelingslanden te geven! Mijn zoon, schoondochter en ikzelf zijn heel gelukkig met ons adoptiekindje en ik weet zeker dat zij een liefdevolle opvoeding zal krijgen met alle kansen om zich volwaardig te ontplooien. Tot ziens maar weer,’ waarna u zich ijlings uit de voeten maakt.