Beste Beatrijs,
Ik ben een meisje van 17 en zit in 6VWO. Na mijn eindexamen wil ik eerst een tussenjaar nemen voor ik ga studeren, want ik ben nog niet zeker van mijn studiekeuze. Ik wil een half jaar werken en daarna een reis maken. Mijn ouders vinden dit goed, maar stellen een voorwaarde: als ik werk en thuis woon, moet ik kostgeld betalen. Ik vind dit een belachelijk idee, want ze hebben het geld niet nodig en ze zouden veel meer geld kwijt zijn als ik zou gaan studeren. Wat vindt u hiervan?
Geen zin in kostgeld
Beste Geen zin in kostgeld,
Zo bespottelijk is die vraag niet. Je ouders gaan te zijner tijd je studie betalen en dat is een stevige investering, waar op dat moment ook iets tegenover staat, namelijk vlijtig studeren door jou. Je ouders zijn bereid de kosten van studie plus levensonderhoud voor een bepaalde periode (zeg vijf jaar) op zich te nemen op voorwaarde dat je die tijd nuttig gebruikt om later des te steviger op je eigen benen te kunnen staan.
Inderdaad – als je studeert is dat duurder voor je ouders dan als je thuis zit of op reis bent, maar de periode dat je van je ouders afhankelijk bent voor de kosten van je levensonderhoud duurt wel een jaar langer. Je plan is om een half jaar te werken om die reis te kunnen betalen, maar alle randvoorwaarden om überhaupt te kunnen werken (huur/hypotheek, eten & drinken, energie, de was die voor je gedaan wordt) komen allemaal voor rekening van je ouders. Gedurende dat halve jaar dat je werkt voor je toekomstige pleziertje (de reis) lig je in een gespreid bedje. Je ouders zullen dat ongetwijfeld kunnen betalen – het zal hun erom gaan dat jij vindt dat je hier als kind vanzelfsprekend recht op hebt, terwijl dat helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Kostgeld vragen is een manier om werkende, thuiswonende jongeren ervan te doordringen dat er niets gratis is in het gewone dagelijkse leven. Ik vermoed trouwens dat de kostgeldvraag een dekmantel is voor het geringe enthousiasme van je ouders over dit plan. Waarschijnlijk beschouwen ze een tussenjaar als een jaar van lol maken en begrijpen ze niet waarom ze een jaar lol maken zouden moeten financieren.
Een ander, zwaarwegender argument om het studeren niet uit te stellen is dat je dan nog valt onder de laatste lichting eerstejaars studenten die gebruik kunnen maken van studiefinanciering. Zoals bekend wordt die regeling in 2014 afgeschaft, wat ofwel betekent dat je ouders nog meer moeten betalen, ofwel dat je zelf een grotere lening moet nemen. Het is een slecht moment om een jaar te flierefluiten. Je hebt nog een half jaar de tijd om een studiekeus te bepalen. Als je niet kan beslissen, neem je gewoon een brede bachelor. Wat uiteindelijk je hoofdstudie wordt, trechtert zich vanzelf wel uit.
Oei, een lastige situatie! Zelf is dit voor mij ook vrij recent geweest (een jaar niet studeren), en ik kan me dus helemaal inleven. Hoewel het vervelend is dat je ouders kostgeld vragen, kan ik het me sinds ik op mezelf woon wel voorstellen. Andersom snap ik ook dat je het niet leuk vind dat je kostgeld moet betalen omdat je één jaar ertussenuit wilt.
Wat misschien een goed idee is, is om een afspraak met je ouders te maken: in plaats van hen kostgeld te betalen, zet je elke maand een vast bedrag op een aparte rekening. Dat geld blijft dan gereserveerd voor je toekomstige studie, en kan je gebruiken voor bijvoorbeeld studieboeken. Op die manier hebben je ouders niet meer zo sterk het idee dat ze een jaartje rust financieren, en bovendien heb je zelf later ook nog wat aan het geld.
Ik vind het overigens wel een goed idee om een jaartje te wachten met studeren en eerst te gaan werken. Hoewel ouders dit over het algemeen afraden, moet ik zeggen dat ik er zelf heel veel baat bij heb gehad. In zo’n jaar ben je niet alleen maar aan het feesten: je leert er zelfstandig worden terwijl je toch in een veilige omgeving bent waarop je kunt terugvallen. Omgaan met geld, vrijheid, de verantwoordelijkheid van een baan, zelfstandig reizen… iedereen maakt daarin fouten, en die kan je beter vroeg dan laat maken. Misschien is het nu even lastig, maar over vijf jaar ben je blij dat je het hebt gedaan!
Ha Marie, nou ik vind dat maar een rare en egoistische oplossing. Het hele idee van kostgeld is, dat je leert dat leven, eten en wonen niet gratis is. Jouw ouders maken toch kosten, ook voor jou? Huur, electriciteit, water, verzekeringen etc. Plus ze nemen je al een hoop gedoe uit handen omdat alles voor je geregeld is. Want de administratie en het onderhoud doe je waarschijnlijk ook niet. Jouw voorstel behelst gratis sparen. Het lijkt mij alleen een oplossing als je ouders dan later niets hoeven bij te dragen aan je studie. Of moet hun beurs dan ook weer wijd open? Terwijl jij dan extra hebt omdat je gratis gespaard hebt? Volgens mij staat er elders op deze site een ander probleem, over iemand die thuis woont en zich rot spaart voor later. Lekker makkelijk, zo leer je het toch nooit.
Ik ben zelf student en ik twijfelde ook voordat ik aan mijn studie begon. Maar ik ben erg blij dat ik dat ik NIET een jaar ertussen uit ben gegaan!
Bij mij om de simpele reden dat het voor mij erg lastig zou zijn om na een jaar werken/reizen weer de studieboeken in te duiken. Als je het niet meer gewend bent om dit elke dag te doen, dan kan studeren erg zwaar worden (je moet er weer in komen als het ware). Meerdere malen heb ik nu dit probleem bij vrienden voorbij zien komen!
Verder is het toch niet zo gek dat je wat bijdraagt bij je ouders? Bij mijn ouders hoefde ik geen kostgeld vroeger te betalen, maar in plaats daarvan werd wel verwacht dat ik in het bedrijf meehielp.
Hi Jose,
Je vind het misschien raar en egoïstisch, maar de schrijfster is nog maar 17 jaar oud. Dat vind ik geen rare leeftijd om nog ‘gratis’ thuis te wonen. Het klinkt misschien al heel wat, 17 jaar, maar ze is nog een tiener (die overigens aangeeft zelf haar reis te willen bekostigen, en dus geen geld aan het lostrekken is). Ik gun haar een jaartje rustig volwassen worden en zelfonplooiing, voordat de wereld van volwassenheid en verantwoordelijkheid voorgoed op haar in slaat.