Klagende meerijder

Beste Beatrijs,

Een achterbuurman van mij rijdt al heel lang jaarlijks met mij mee naar een studiedag van een vereniging, waar we beiden lid van zijn. Zelf heeft hij geen auto. Het meerijden is op zichzelf niet zo’n probleem, ware het niet dat hij tijdens deze autorit van meer dan een uur in de ochtend- en avondspits al zijn huwelijksproblemen iedere keer opnieuw lanceert. Ik ken ze dus inmiddels van haver tot gort. Ik heb hem al zo vaak gezegd dat hij beter kan scheiden dan zo door te gaan met die vrouw en zijn gezin. Na een ruim uur ben ik echt ‘suf geluld’ en hij laat zich door mij niet meer afleiden naar een ander onderwerp. Dan moet de studiedag nog beginnen en dit is op een semi-wetenschappelijk niveau, waarbij concentratie van groot belang is. De terugrit verloopt vrijwel op dezelfde manier. Na deze dag ben ik volkomen kapot.

Mijn geduld raakt nu na al die jaren uitgeput, maar ik durf hem eigenlijk niet te

weigeren, want we behoren ook nog tot hetzelfde kerkgenootschap, dus dat zou onchristelijk zijn en dan komen er snel praatjes. Hebt u een idee?

Balen van de buurman

Beste Balen van,

U vindt het jaarlijks terugkerende autoritje met uw buurman een bezoeking en u zou er graag van af willen. Gezien de gemeenschappelijkheid van uw beider besognes (naast elkaar wonen, lid van dezelfde vereniging en ook nog hetzelfde kerkgenootschap) en de opgebouwde traditie van meeliften zie ik hier geen mogelijkheden voor. Het staat niet alleen zeer onhartelijk en onchristelijk om uw buurman geen lift meer te geven, het ís ook onhartelijk en onchristelijk. Wees blij dat hij niet dezelfde werkkring heeft als u, anders had hij misschien wel een dagelijkse carpool voorgesteld!

Het gaat nu om één dag per jaar, een autorit van twee maal vijf kwartier. Zo’n goede daad moet op te brengen zijn, al vertelt ie voor de 20ste keer hetzelfde. Van u wordt ook niet iets oplossends terugverwacht. Het enige wat u hoeft te doen is op het verkeer letten, en zo’n beetje ja-ja, mhm-mhm, en het-is-me-wat te mompelen. De buurman wil een praatpaal, dat is alles. Hoor hem aan, zit het uit en denk bij uzelf, als u weer thuiskomt: ‘Zo, daar ben ik lekker weer voor een heel jaar van af.’