Kinderen laten meehelpen in huishouden

Beste Beatrijs,

Mijn kinderen (11 en 8) helpen niet mee in het huishouden. Ze ruimen nooit iets op. Ze weten niet hoe een stofzuiger werkt. Zelfs de afwasmachine inladen is er niet bij. Dat hoeft niet van mijn vrouw. Ze zegt dat het veel meer tijd kost om hen zo ver te krijgen dan om het zelf te doen. Ik moet erbij zeggen dat ik zelf ook niet zo veel doe, omdat mijn vrouw altijd kritiek heeft dat ik niet precies op haar manier te werk ga. Toch denk ik dat het nuttig is dat kinderen een beetje meewerken. Anders staan ze later met twee linkerhanden in hun eigen huishouden en daar bewijzen we ze ook geen dienst mee. Wat vindt u?

Bezorgd over de taakverdeling

Er zijn twee redenen waarom het aanbevelenswaardig is dat kinderen een handje meehelpen in het huishouden. U noemt de minst belangrijke: dat ze zich met het oog op latere zelfstandigheid de nodige vaardigheden eigen maken. Dat klopt, aan de andere kant is het hanteren van stofzuiger, dweil en pannensponsje in een ommezien te leren. Als iemand 18 jaar is en nooit van z’n leven een vuilniszak heeft buiten gezet, heeft ie geen hopeloze achterstand opgelopen, bedoel ik maar.

De andere reden is veel belangrijker: inzet voor het gemeenschappelijk belang. Mensen die met elkaar onder een dak wonen zien zich geplaatst voor een aantal taken waar niet aan te ontkomen valt. Om het huis leefbaar te houden moet de rotzooi worden weggewerkt. Het heeft iets buitengewoon onaangenaams een bepaalde categorie bewoners te vrijwaren van onderhoudswerkzaamheden, omdat de rest dan gedegradeerd wordt tot lakei. Nog steeds strijdt het feminisme voor een gelijke inzet van man en vrouw op huishoudelijk gebied. Het kan niet de bedoeling zijn dat kinderen de rol van vrijgestelde gaan innemen, achter wier rug alles door gedienstige ouders wordt opgeruimd. Kinderen van vier kun je al de gewoonte bijbrengen om hun vuile kleren in de wasmand te deponeren in plaats van alles op de grond te laten slingeren. Oudere kinderen kunnen meer verantwoordelijkheid aan. Het gaat hierbij minder om de resultaten dan wel om het idee te laten postvatten dat meehelpen niet meer dan normaal is. Chagrijnigheid, tegenspartelen, saboteren en schreeuwende woede van de kinderen zijn het gevolg, evenals tijdverlies voor de superviserende ouder, die het inderdaad allemaal in een handomdraai zelf had gekund. Het is vervelend om hier ruzie over te moeten maken, maar het alternatief van het vrijgestelde kind is nog vervelender.

U heeft een ander probleem. Uw vrouw en u zitten niet op een lijn wat dit opvoedingsaspect betreft. Uw vrouw heeft een hekel aan delegeren. Zelfs aan u vertrouwt ze de klusjes niet toe, laat staan aan de kinderen. Blijkbaar heeft ze buitensporig plezier in het huishouden of legt ze de kinderen graag in de watten. Zo’n levenshouding laat zich lastig verwrikken. Ik zou zeggen: laat verder maar zitten, het is ook wel weer makkelijk, iemand die zich vrijwillig als dienstbode opwerpt

Er zullen dagdelen zijn, waarop u alleen thuis bent met de kinderen. Gebruik die tijd om het op uw manier te doen. Wijs aan waar de vuilnisbak staat en leg uit hoe je kruimels van een tafel wegwerkt.