Kind of paard?

Beste Beatrijs,

Onlangs ben ik 36 jaar geworden en op het kritieke punt beland: wel of geen kinderen. Mijn man en ik hebben een hele fijne, stabiele relatie en ons gezin bestaat uit ons tweetjes, twee honden, twee katten en een paard. Onze dieren zijn tot nu toe eigenlijk mijn kinderen geweest. Maar de laatste tijd begin ik me af te vragen of ik het wonder van een kind wil missen en besef ik dat de tijd begint te dringen. Bij mijn man is de kinderwens niet erg aanwezig, maar hij heeft gezegd dat, als we een kindje zouden krijgen, hij er heel goed voor zal zijn en er heel veel van zal gaan houden. Wel voorziet hij dat er ook nadelen aan zullen zitten en dat ik de tijd die ik grotendeels aan dierenverzorging besteed hier en daar wat zal moeten beperken. Over mijn honden en katten maak ik me geen zorgen, maar ik vraag me af of ik met een baby nog tijd zal hebben om mijn paard de nodige verzorging te geven. Ik wil absoluut voorkomen dat mijn paard ongelukkig wordt, doordat ik een kind heb. Aan de andere kant ben ik ook van mening dat dit geen reden mag zijn om van een kindje af te zien. Misschien wil ik dan toch niet heel graag een baby, anders zou ik niet twijfelen. Ik heb een groot verantwoordelijksheidsgevoel en het is voor mij heel belangrijk om alles in goede banen te leiden. Hoe kan ik uit deze inpasse komen?

Kind of paard?

Beste kind of,

De beslissing om zwanger te willen worden is de belangrijkste en persoonlijkste die een vrouw kan nemen. Ik ga u niet de ene of de andere richting opsturen. Dat moet u echt zelf bepalen. Deze situatie leent zich bij uitstek voor het klassieke advies ‘luister naar de stem van uw hart’. Maak u niet druk over uw paard of over de mogelijkheid dat u later spijt krijgt van gemiste ervaringen. Dat wijst zich allemaal vanzelf. De enig goede reden om u open te stellen voor zwangerschap is dat u het zonder voorbehoud wil. Als het enthousiasme ontbreekt, dan doet u het niet. Hou dus op met erover te piekeren. Op een dag wordt u wakker en dan weet u dat u graag een kind wil. En als die dag nooit aanbreekt, is het ook niet erg.