Beste Beatrijs,
Over een paar weken trouwt mijn broer. Heel leuk natuurlijk en mijn vriendin en ik zijn voor de hele dag uitgenodigd. Probleem is dat mijn vriendin op diezelfde dag ook de diploma-uitreiking van haar studie heeft. Ze zou het jammer vinden als ze daarna meteen door moet naar de bruiloft, liever zou ze nog met haar familie wat na borrelen. Ze zou het ook erg leuk vinden als ik bij de uitreiking aanwezig kan zijn. De aanvang daarvan is echter pas op het eind van de middag. Als ik daar naar toe ga, zou dat betekenen dat ik pas bij het diner en het aansluitende feest aanschuif en de huwelijksplechtigheden overdag mis.
Uiteraard zou ik graag bij beide feestelijkheden aanwezig zijn, maar het lijkt er op dat ik één partij moet gaan teleurstellen. Ik heb hier wel een idee over, maar ben benieuwd wat de etiquette hier over zegt. Prevaleert de relatie met mijn vriendin in dit geval boven familiebanden? Heeft een van de feestelijkheden voorrang op de andere?
Overlappende festiviteiten
Beste Overlappende festiviteiten,
Uw vriendin mag natuurlijk haar eigen afstuderen niet missen, dus voor haar is duidelijk wat haar overdag te doen staat. Zelf zou u kunnen overwegen om het officiële stadhuisgedeelte van het huwelijk te missen en in plaats daarvan bij de afstudeerplechtigheid te zijn. Vervolgens kunt u de borrel met familie van uw vriendin laten zitten en u razendsnel verplaatsen naar het diner en het avondfeest van het huwelijk. De argumentatie daarvoor zou zijn dat de stadhuisplechtigheid meer een formaliteit is dan de diploma-uitreiking – als die tenminste gepaard gaat met een persoonlijk praatje van een docent. Maar ja, de twee gelegenheden moeten zich dan wel op een overbrugbare afstand van elkaar afspelen.
Als de plechtigheden van het huwelijk overdag niet zo veel om het lijf hebben (er is bijvoorbeeld geen kerkdienst), kunt u het afstuderen meemaken en u daarna naar het huwelijk spoeden. Daarvan zijn het diner en het feest het belangrijkste. Hoewel u bij een huwelijksreceptie overdag (als die er is) eigenlijk ook niet mag ontbreken. Als het combineren van de twee gelegenheden logistiek onmogelijk is, heeft het huwelijk van uw broer voorrang. Op de rangorde van mijlpalen scoort een huwelijk van een broer of zus hoger dan het afstuderen van een geliefde. Hoe uw vriendin haar dag verder inricht kan ze zelf beslissen.
Ben erg benieuwd waarom plechtigheden ‘niet veel om het lijf’ zouden hebben wanneer er geen kerkdienst is. Ook voor niet-gelovigen is een huwelijksceremonie olv een ambtenaar van de burgerlijke stand iets om nooit te vergeten.
Helemaal eens met LaHaye! Voor ons was de trouwceremonie hèt onderdeel van de dag waar het echt om ging, het moment waarop je officieel voor de wet een paar wordt.
Dat hier geen priester/dominee/.. bij was om namens zijn imaginaire vriend zijn goedkeuring uit te spreken, lijkt me alleen maar extra bijdragen aan het officiële karakter van het moment.
Natuurlijk is de participatie van de gasten op de rest van de dag (diner/feest/..) groter, maar de ceremonie lijkt me nou juist iets om niet te missen.
Voor mensen die niet in de kerk trouwen is de ceremonie op het stadhuis natuurlijk het hoogtepunt, want dan wordt je in de echt verbonden.
Verschil is echter dat je in het stadhuis niet het enige paar bent dat trouwt, er wordt zo’n drie kwartier voor je uitgetrokken en dan staat het volgende gezelschap al in de startblokken. De ambtenaar is meestal de enige die het woord voert, op het ja-woord na. In de kerk wordt er gezamenlijk gezongen, er is gelegenheid voor muzikale intermezzo’s van bijvoorbeeld koor, solist of band (kunnen naasten van het paar zijn). De Bijbellezing of een gedicht kan door een familielid of vriend gedaan worden. En tenslotte draaft de ouderling van dienst op met een trouwbijbel. Ik ben bij bruiloften van ondewijzeressen geweest waar de kinderen hun juf toezongen en de dominee speciaal voor hun een kinderbijbelverhaal deed.
Afgezien van het geloofsaspect is een kerkdienst dus vaak een uitgebreidere bijeenkomst.
Ik kan me voorstellen dat niet-kerkgangers zich beledigd voelen door Beatrijs kwalificatie “weinig om het lijf”. Ik voel me gekwetst als mensen mijn God een imaginaire vriend noemen.
En verder moet je in een trouwzaaltje in het gemeentehuis vaak staan, terwijl in een kerk makkelijk 200 mensen plaatsnemen. Veel belangstellenden verhoogt de feestvreugde.
Het is de huwelijksvoltrekking van je broer. Daar ben je dus bij.
Het afstuderen van een vriendin is een stuk minder belangrijk. Ze is daarnaast ook maar de vriendin, wie weet waar dat schip strandt, met uw broer zult u de rest van uw gezamenlijk leven sowieso verder moeten.
Als mijn broer niet naar mijn huwelijksvoltrekking zou komen om naar de diploma uitreiking van zijn vriendin zou gaan zou ik hem dat nooit vergeven.
Overigens wat betreft de etiquette, in principe gaat de eerste uitnodiging die geaccepteerd is voor.
Uw vriendin kan ook creatief denken en de borrel een dag/week later organiseren. Zeker als u al wat langer bij elkaar bent (en uw vriendin uw broer dus ook goed kent) zou ik dat bijna vanzelfsprekend vinden. Voor uw vriendin is het dan ook leuk dat op een ander moment haar schoonfamilie ook aanwezig kan zijn.
Mocht uw relatie daar nog te pril voor zijn, gaat u uiteraard naar u broer. U kunt dan een dag later uit eten gaan met uw vriendin om haar afstuderen te vieren.