Beste Beatrijs,
Voor mij als alleenstaande zijn kleine dingen als (vakantie)kaartjes krijgen heel belangrijk. Zelf ga ik niet veel met vakantie, maar als ik ga stuur ik altijd kaartjes naar bekenden. Het lijkt wel of niemand meer kaarten verstuurt. Ik krijg zelfs geen kaartje meer als ik bij iemand die op vakantie is de planten water geef. Ook het sturen van kerst- en verjaardagskaarten gaat steeds meer via de computer en dat vind ik minder leuk dan een felicitatie per post. Ik vind het een kale wereld worden en voel me daar ongelukkig bij. Ben ik een ouderwetse zeur?
Gehecht aan kaartjes
Beste Gehecht aan kaartjes,
De persoonlijke post is op z’n retour. Mensen schrijven steeds minder kaartjes (vakantie, verjaardag- of anderszins). Voor een persoonlijke, handgeschreven brief neemt helemaal nauwelijks nog iemand nog de moeite. Deze tendens is zo sterk dat TNT-post duizenden postbodes gaat ontslaan en overweegt om het dagelijkse brieven bestellen terug te brengen tot twee of drie keer per week.
Het verdwijnen van handgeschreven brieven en kaartjes is spijtig en het is begrijpelijk dat u dit als een verlies ervaart. Maar zo ligt het nu eenmaal. De trend is onomkeerbaar. Het enige wat u kunt doen is u erbij aan te sluiten. U hoeft zich niet meteen op facebook of twitter te storten, maar u zou uw e-mailverkeer kunnen intensiveren. Misschien hebt u vrienden/innen of familieleden met wie u vroeger kaartjes wisselde, en met wie u nu via e-mail contact kunt houden. Dit soort e-mailcontact gaat net iets verder dan de hartelijke groeten uit Parijs of hartelijk gefeliciteerd met dit of dat. U kunt het aanpakken alsof u een brief schrijft: wat informatie over uzelf, u schrijft over iets wat u is opgevallen of wat u bezighoudt, u informeert naar het welzijn van de ander, u vraagt naar de mening van de aangeschrevene.
Zo’n e-mail hoeft niet heel lang te zijn (bij een beginnend contact is kort zelfs beter) – als het bericht maar iets interessants bevat en een beetje luchtig van toon is. Als u af en toe zo’n mailtje verzendt aan een bekende, krijgt u er vast een terug, en in de loop der tijd kan zich dan met verschillende mensen een correspondentie ontwikkelen, die evengoed genoegen schenkt als een kaartje bij de post. Blijf zelf met Kerstmis of verjaardagen kaarten van papier sturen, dan zult u er toch nog een paar terugkrijgen.
Dat de TNT post mogelijk duizenden mensen gaat ontslaan is niet (zoals zijzelf beweren) vanwege het afnemende postvolume, maar omdat goedkoper is om vaste krachten te ontslaan en die te vervangen door slechtbetaalde postbezorgers.
Als je gek bent op (ansicht)kaarten kijk dan eens op postcrossing.com
Een site om ansichten te ontvangen en te versturen. Ik vind het altijd weer spannend als de postbode langs is geweest uit welk land ik een ansichtkaart heb ontvangen. Ik vind het persoonlijk een erg leuke manier om contact te hebben met mensen van over de hele wereld.
Een kleine aanvulling op de reactie van Lydia: als ik het goed begrepen hebt zijn de vele ontslagen deels toe te schrijven aan het dalende volume en deels aan het openstellen van de markt. Voorheen had TNT monopolie, maar dat wordt nu doorbroken. De overige aanbieders werken met goedkopere postbezorgers en om zichzelf niet uit de markt te prijzen volgt TNT nu dat voorbeeld. Spijtig voor de postbodes, dat wel.
Jacqueline, wat een fantastische tip! Ik ontvang, maar schrijf ook graag kaartjes en briefjes. Dit is precies iets voor mij. Heb mij gelijk aangemeld en kreeg gisteren mijn eerst post-crossers kaart. Ontzettend leuk. Dank je voor de tip. En Charlotte, mij is het net zo vergaan! Daar kom je inderdaad pas achter als je wat ouder bent. Waarom zou je in een ander investeren als die niet in jou willen investeren? Het is voor de mensen die hun probleempjes voorleggen aan Beatrijs toch een geruststelling dat er zo veel andere mensen zijn die net zo denken?