Spring naar inhoud


Inwonend stelletje

Beste Beatrijs,

Sinds een jaar heeft onze oudste zoon verkering. Ze zijn tot over hun oren verliefd. Hij is eerstejaarsstudent in een andere plaats, zij is 17 en zit nog op de middelbare school. Na veel drammen hebben ze het bij de wederzijdse ouders voor elkaar gekregen dat ze de meeste dagen van de week bij elkaar slapen, afwisselend bij ons en bij haar ouders. Eerst zou het samen slapen zich beperken tot de weekends, maar nu gebeurt dat ook op andere dagen van de week. De resterende twee of drie dagen zit onze zoon dan op zijn studentenkamer. Haar ouders zijn er ook niet blij mee (we hebben ze hierover gebeld), maar ze leggen zich erbij neer, omdat hun dochter anders teveel stennis maakt.

Naar ons oordeel is hun gedrag als ze bij ons zijn beneden alle peil. Na het wisselen van enkele verplichte zinnetjes, vertrekken ze naar zijn kamer. Om te eten komen ze even beneden en dan trekken ze zich weer terug. Meehelpen met tafel dekken of de afwas is er niet bij en ook de verdere deelname aan het gezinsleven is minimaal. We zitten kortom enkele dagen van de week opgescheept met een inwonend stelletje dat volledig zijn eigen gang gaat en zich nergens mee bemoeit. We hebben hier met hem over gepraat, maar er verandert niets. Nu wil zijn vriendin niet meer dat wij met hem onder vier ogen spreken.

Hoe kunnen we onze zoon duidelijk maken dat wij geen inwonend stelletje meer willen? We zijn erg op hem gesteld en we hadden ook altijd een goede verhouding met hem, maar we willen een normaal gezinsleven leiden.

Ouders met inwonend stelletje

Beste Ouders met,

Dat samen slapen in uw huis had natuurlijk meteen in de kiem moeten worden gesmoord. Het is veel moeilijker om het nu terug te draaien. Ik hoor het gesputter over verworven rechten al. Hoe u er een eind aan kunt maken? Ogen dicht en in het diepe springen! U gaat hem uitleggen dat het afgelopen is. Uw zoon mag van zijn vriendin niet met u alleen spreken? Niets mee te maken! U wacht hem op en dwingt een gesprek af – zonder haar erbij. Het beste is om deze relatie tot een weekendrelatie te reduceren. Dan hebben ze doordeweeks tijd voor hun eigen dingen. Wil uw zoon niet ook een beetje een studentenleven leiden, met vrienden, met een bredere horizon, dan alleen een geliefde om mee op z’n kamer te zitten en in bed te liggen? Moet deze vriendin ’s avonds geen huiswerk maken of zoiets?

Leg de voordelen uit van een iets lossere (weekend)verhouding. Het is toch niet leuk voor een jongen van 19 om het ingekapselde leven te leiden van een duf stelletje dat op ouders parasiteert? Maar los daarvan, ook al wil hij dit wél, u wil het níet meer. U bent de ouders, het is uw huis, u betaalt de hypotheek, u wil geen semi-permanente huisgenoot die u niet zelf hebt uitgezocht (en al helemaal geen akelige splijtzwam, al hoeft u dat laatste er niet bij te vertellen). Hij heeft een studentenkamer, daar kan hij doen en laten wat hij wil. Als zijn vriendin nog thuis woont en doordeweeks niet kan reizen, pech gehad. Zo gaat dat met tienerrelaties. Een beetje smachten en toeleven naar een volgende ontmoeting heeft de liefde nooit kwaad gedaan. Volgend jaar kan ze misschien wel zelfstandig gaan wonen. Maak uw zoon duidelijk dat zijn relatie als een energie-opslorpend, zwart gat in uw huis zit, en dat dat u te zwaar valt. Als u altijd een goede verhouding met uw zoon hebt gehad, moet hij voor redelijkheid vatbaar zijn. Zo niet, heel jammer, maar dat samen slapen in uw huis is desondanks afgelopen.

Artikelen in Liefde en relaties, Tieners.


0 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.



Sommige HTML is toegestaan