Beste Beatrijs,
Sinds twee jaar heb ik een relatie met een weduwnaar, vader van vier kinderen in de leeftijd tussen de 16 en 22 jaar. Wij hebben genoeg van het heen en weer reizen en willen graag gaan samenwonen. In de periode van onze relatie is er al een hoop veranderd in huis. Zo zijn allerlei dingen die rechtstreeks verwezen naar zijn overleden vrouw (porseleinen voorwerpen, mand met breiwerkjes, foto’s) verhuisd naar zolder. Toch is er nog veel over in de gezamenlijke ruimtes. Zoals mijn vriend zegt: ‘voor de kinderen’. Zijn vrouw reed paard en in huis verwijzen diverse grote items (zadel, schilderijen, bronzen voorwerpen) hiernaar. Ik vind dit vervelend. Het geeft mij het gevoel een indringer te zijn. Niemand hier in huis heeft iets met paarden. Ik begrijp ook mijn vriend en de kinderen. Twee hebben na jaren nog veel problemen met de verwerking. Ik zou die spullen graag verwijderd zien, maar ik weet niet goed hoe ik dit moet aanpakken. Als ik hier eenmaal woon, zou ik me ook graag thuis willen voelen.
Te veel paardenparafernalia
Beste Te veel paardenparafernalia,
Doe het rustig aan, raad ik u aan. Overleg met uw vriend. Als u daadwerkelijk bij hem (en niet te vergeten de kinderen) gaat intrekken, zal er sowieso een herinrichting van het huis moeten plaatsvinden. U moet tenslotte uw eigen huis opgeven en u zult toch wel een aantal eigen meubels en spullen willen meenemen, en niet alleen maar een koffer met kleren. U zult niet al uw huisraad naar de kringloopwinkel willen brengen. In de algehele reorganisatie van het huis zult u met uw vriend beslissingen moeten nemen welke van zijn meubels eruit gaan, en welke van uw meubels erin komen. Binnen die planning kunt u natuurlijk makkelijk voorstellen doen over vervanging van de paardenspullen en -schilderijen door bezittingen van u. Misschien kunnen sommige paardenobjecten verhuizen naar de kamers van de kinderen, of ze nu nog thuis wonen of al zelfstandig buitenshuis.
Onderschat trouwens niet de problemen van het intrekken binnen een bestaand gezin. Het is echt iets anders om lat-partner te zijn en op je eigen huis te kunnen terugvallen dan om samen te wonen en min of meer in de rol van stiefmoeder terecht te komen. U kunt niet de herinrichting van het huis helemaal naar u toe trekken. Behalve overleggen met uw vriend zult u ook rekening moeten houden met de wensen van de kinderen, zeker gezien hun leeftijd. Dat zal allemaal niet meevallen. Opereer voorzichtig en geleidelijk. Als de kinderen zich bijvoorbeeld verzetten tegen bepaalde plannen, en dingen liever willen houden zoals ze zijn, kunt u beter wachten met herinrichten tot de jongste 18 is en in theorie op kamers kan gaan wonen. Hoe dan ook lijkt mij het raadzaam om over een eigen kamer te kunnen beschikken in het huis van uw vriend. Op die manier is er tenminste één sfeer in het huis helemaal van uzelf.
Bespreek dit zorgvuldig van tevoren met uw vriend. Als blijkt dat er geen eigen kamer voor u beschikbaar is en als vriend en kinderen niet bereid zijn om de inrichting aan te passen aan uw meubels/ uw wensen, zou het wel eens verstandig kunnen zijn om het samenwonen nog een tijdje uit te stellen.
Als u zich nu werkelijk waar geen indringer wil voelen, dan houdt u uw mond over deze (voor het gezin belangrijke) spullen. Ik zou als kind zijnde namelijk de vrouw, die de spullen van mijn overleden moeder weg wil hebben, als een indringer zien.
Het is niet aan u om hierover te beginnen, ook al trekt u in bij dit gezin. Overigens lees ik dat dergelijke spullen al op de zolder staan. Waar maakt u zich druk over.
Ook lees ik dat u het vervelend vindt dat er spullen van de overleden vrouw in de gezamenlijke kamer staan. Ga er maar vanuit dat het voor de kinderen nóg vervelender is om geen moeder meer te hebben.