Beste Beatrijs,
Een vriendin van mij geeft in haar atelier schilderlessen aan groepjes van ongeveer zeven personen, waar ik met veel plezier aan meedeed. Tijdens corona werden de lessen tijdelijk stop gezet. Toen de cursus later weer begon, wilde ik vanwege een chronische longziekte een mondkapje dragen in het atelier, maar kreeg ik te horen dat ze dat niet wilde. Volgens mijn vriendin zouden de andere cursisten kunnen denken dat het onveilig is op haar atelier. Bovendien is het volgens haar goed mogelijk om in de grote hoge ruimte voldoende afstand te bewaren. Ik behoor vanwege longen en leeftijd tot de kwetsbare groepen ondanks vaccinatie en booster. Natuurlijk moet ik haar regels accepteren maar ik voel me buitengesloten. Ik heb per mail nog eens gevraagd om een mondkapje te kunnen dragen, maar zij negeert mijn verzoek. Is dit nog vriendschap te noemen? Ze weet dat ik kwetsbaar ben en weinig mensen kan ontmoeten.
Mondkapjesverbod
Beste Mondkapjesverbod,
Het is absurd om anderen te verbieden om een mondkapje te dragen. U wil buitenshuis een mondkapje dragen om uzelf te beschermen, omdat u een chronische longziekte hebt. Dat is uw goed recht. Het mondkapje is een simpele maatregel om besmetting met wat dan ook (niet alleen corona) te voorkomen en schaadt op geen enkele manier andere mensen in het gezelschap. Uw vriendin mag u niet voorschrijven welke regels u in acht dient te nemen voor uw eigen gezondheid. Dat is alsof zij u verbiedt een veiligheidsriem om te doen, als u in haar auto meerijdt, omdat ‘in haar auto er geen behoefte is aan veiligheidsriemen.’ U of uw vriendin kan altijd aan de andere cursisten uitleggen dat u een mondkapje draagt vanwege uw kwetsbare gezondheid. Als uw vriendin voet bij stuk houdt met haar mondkapjesverbod, zit er niets anders op dan de schilderlessen te staken. Ook de levensvatbaarheid van de vriendschap lijkt twijfelachtig.
Ik heb al meerdere keren hetzelfde meegemaakt, mensen die me vragen om het af te doen, omdat het ze bang maakt en “iedereen is toch gevaccineerd” dus hij moet af.
Een taxichauffeur werdt er echt bang van en zei; “Zo is het net alsof je corona hebt.” Ik werdt door hem actief onder druk gezet om het af te zetten, hij ging niet eerder rijden. Hij zei: “Als je gevaccineerd bent dan hoeft dat niet meer en dat ben je toch hopelijk wel? Hoeveel vaccinaties heeft u gehad?”
Ik heb uiteindelijk gezegd dat het een psychologisch hulpmiddel was, dat ik het echt op wilde en toen liet iedereen het gaan. Maar het is erg moeilijk, soms, om het allemaal voor elkaar te krijgen zonder jezelf direct in de “spotlight” te zetten.