Huwelijkstherapie of niet?

Beste Beatrijs,

Na 19 jaar is mijn huwelijk ten einde. Een half jaar geleden verliet ik het huis.

Mijn vrouw wilde niet meer. Oorzaak: zeg maar slechte communicatie en op verschillende wijzen in het leven staan. Ik materieel en zij meer spiritueel. Ik wilde niet scheiden en bij mijn kinderen weg. Ik vind dat nu nog steeds erg. Mijn vrouw vond dat het mij goed zou doen en wil me graag gelukkig zien in mijzelf. Inderdaad begin ik mij nu wat sterker en onafhankelijker te voelen. Ook doordat ik nu weer in contact kom met andere dames. Mijn ex wil nu (heel voorzichtig) zien wat er nog mogelijk is tussen ons. Mijn hart vloog weer op. Toch raak ik hierdoor in verwarring. Ik ben er uitgezet, omdat “het zo niet langer kon” (het kon zo ook niet langer – die ruzies – vind ik nu). Ze heeft geen spijt van de scheiding. Ik moet ook vooral door gaan met mijn eigen leven, zegt ze. Ze wil gesprekken voeren met een therapeut erbij. Natuurlijk wil ik praten over wat er mis zat in de communicatie en dit zo mogelijk verhelpen. Ik vrees echter dat ik gebruikt ga worden voor haar verwerkingsproces. Dat worden geen leuke gesprekken. Nee zeggen zou mijn wraakgevoelens bevredigen, ja zeggen brengt mij misschien weer bij haar (ik hou nog steeds van haar) en bij mijn kinderen (twee jongens van 5 en 15). De praktijk leert dat reparaties vaak niet goed uitpakken.

Graag uw visie in deze.

Tussen wraak en liefde

Beste Tussen wraak,

De scheiding is door uw vrouw doorgedrukt en u staat er eigenlijk nog steeds niet achter. Het idee dat zij zichzelf ‘spiritueel’ noemt en u het met ‘materieel’ moet doen bevalt mij helemaal niet. Ook het feit dat uw vrouw vindt dat een scheiding u goed zou doen, vind ik zeer aanmatigend. Mensen die willen scheiden doen dat in het algemeen uit egoïstische motieven, namelijk omdat ze van die ander af willen, dus laten ze het niet zo verkopen dat ze eigenlijk het beste voor hebben met degene die ze buiten zetten.

Maar goed, dit terzijde. De situatie is nu dat uw ex-vrouw met u in therapie wil. Waarom eigenlijk? Om de communicatie te verbeteren? Maar waarom wilde ze dat dan niet, toen u nog samen was? Was het haar zo weinig waard haar huwelijk te redden? Uw vrouw lijkt volledig de touwtjes in handen te hebben, terwijl u zich tamelijk passief voegt naar haar grillen.

Ik zou u aanraden toch maar in te stemmen met die gesprekken. Het is in ieder geval belangrijk dat u contact met uw kinderen onderhoudt en om dat contact een beetje soepel te laten verlopen hebt u een werkbare verhouding met uw ex-vrouw nodig. Reparatiepogingen lopen vaak op niets uit, daar heeft u gelijk in. Stel als voorwaarde voor uw deelname om de gesprekken zoveel mogelijk bij het heden of de nabije toekomst te houden. Laat u niet verleiden tot eindeloos spitwerk in het verleden, want dat leidt alleen maar tot zinloze verwijten over en weer. Zie die gesprekken dus ook niet als een manier om haar terug te winnen en het gezinsleven in volle glorie te herstellen. Gezien de opstelling van uw ex vrees ik dat dat er niet meer in zit. Concentreer u op de taak om het beste te maken van uw verhouding met de kinderen.