Hulp bij belastingaangifte

Beste Beatrijs,

Een goede vriendin van mij is zzp’er. Omdat ik in de financiële sector werk, vraagt zij me de laatste jaren ieder jaar om een zondagmiddagje te helpen met het invullen van haar belastingaangifte. Ik doe dat met liefde en plezier en altijd gratis. Tot zover geen probleem. Wat me wel dwars zit is dat zij nooit eens iets terug doet en mij ook nooit een presentje of attentie (al was het maar een flesje drank) geeft. Zij vindt het volstrekt vanzelfsprekend dat ik mijn zondagmiddag hiervoor reserveer en gaat daarna ook weer vrolijk over tot de orde van de (zon)dag. Ik drink nog een biertje en dat is het dan. Het gaat mij niet om geld of cadeaus, maar om het principe. Zij is beslist niet armlastig, want ze verdient ruim en haar man werkt ook. Is deze handelwijze van haar niet een beetje vreemd en hoe moet ik hiermee omgaan?

Gratis belastinghulp

Beste Gratis belastinghulp,

Een vriend die zich de hele middag heeft uitgesloofd stuur je niet zonder eten naar huis.

Uw vriendin maakt misbruik van u. Zzp’ers die geen belastingformulier kunnen invullen doen normaal gesproken een beroep op een professionele belastingconsulent en zo iemand brengt een tarief van een paar honderd euro in rekening. Als u uw vrije zondagmiddag aan haar belastingaangifte spendeert, zou uw vriendin daar iets substantieels tegenover moeten zetten. Een mooie fles wijn bijvoorbeeld (geen miezerige aanbieding van drie flessen voor een tientje), een forse cadeaubon of iets anders waarvan ze weet dat ze u er een plezier mee doet. Daarnaast zou ze u ten minste moeten aanbieden om even een hapje mee te eten op zondagavond. Een vriend die zich de hele middag heeft uitgesloofd stuur je niet zonder eten naar huis.

Dat de gedachte aan een of andere tegenprestatie niet in haar opkomt geeft te denken over haar karakter, al kan het ook zijn dat u zich te makkelijk voor haar karretje laat spannen. De datum van 1 april komt weer in zicht. Wanneer zij bij u aan de bel trekt voor het jaarlijkse klusje, wordt het tijd om een eind te maken aan de vanzelfsprekendheid waarmee zij u aan het werk zet. Als u geen behoefte hebt om uw ongenoegen toe te lichten, zegt u tegen haar: ‘Sorry, ik heb het te druk deze weken, ik kan geen tijd voor je vrijmaken.’ Als u haar wil opvoeden in de kunst van de vriendschap en inwijden in de regels van de wederkerigheid, zegt u dat u eigenlijk niet zo’n zin hebt om weer te moeten opdraven, omdat u vindt dat ze in gebreke blijft in haar waardering. Mocht ze berouwvol reageren en haar leven willen beteren, stel dan voor dat ze de formulieren zelf invult, terwijl u ernaast zit en uitleg geeft. Het is beter dat ze de vaardigheid onder de knie krijgt (zo moeilijk is het niet) dan dat ze afhankelijk blijft van uw welwillendheid.