Hoe ontkom ik aan ongewenste praatjes?

Beste Beatrijs,

Ik wandel met de hond regelmatig in een losloopgebied. Soms maak ik een kort praatje met een andere hondenbezitter, maar liever loop ik een uurtje alleen rond en geniet van de rust en de natuur. Het overkomt me regelmatig dat mensen met me mee blijven lopen. In een enkel geval ontstaat er dan een leuk gesprek, maar vaak neemt de onbekende de gelegenheid te baat om zonder enige aanmoediging van mijn kant van alles te vertellen over zijn of haar persoonlijke leven, de bijzondere hond, kinderen, ziektes, werk enzovoort. Er wordt niet naar mijn omstandigheden gevraagd, het enige wat ik moet doen is luisteren. Dit kost mij veel energie en na afloop ben ik geïrriteerd dat het is gebeurd. Hoe kom ik tijdens het uitlaten van de hond op een nette manier af van mensen aan wie ik geen behoefte heb? Ik kreeg de tip om oortjes in te doen (zonder muziek), maar dat vind ik niet prettig en er moet toch een andere manier zijn om dit op te lossen?

Eenrichtingsverkeer

Beste Eenrichtingsverkeer,

Die oortjes (met of zonder muziek) zijn op zich een prima oplossing, omdat het een non-verbaal signaal is. Voorbijgangers zullen u automatisch met rust laten. Het is de simpelste manier om aan ongewenste gesprekken te ontsnappen. Maar goed, ik begrijp dat u zich niet wil afsluiten voor natuurgeluiden. Om mensen af te houden hebt u de keus tussen een smoesje (leugens) of de waarheid. Uitvluchten kunnen het beste meteen worden ingezet en niet pas wanneer u volop in gesprek bent. Smoesjes kunnen er zo uitzien:

‘Sorry, ik heb haast, ik moet op tijd terug zijn’ (vervolgens de hond roepen en in marstempo ervandoor gaan).
‘Sorry, ik ben hardhorend, ik kan u niet verstaan, dus ons gesprek heeft geen zin.’ Variant: Niet-begrijpend kijken en zeggen: ‘Sorry, I am from Barcelona’ (daarna vriendelijk groeten en doorlopen).
‘Sorry, ik bedenk ineens dat ik iemand moet bellen. Dit gesprek kan wel even duren, loopt u gerust door’ (u haalt uw telefoon tevoorschijn, doet alsof u belt en wandelt een andere richting op).

De waarheid vertelt u zo:
‘Sorry, ik heb deze wandeling nodig om in alle rust wat dingen te overdenken. Vindt u het erg om mij alleen te laten?’ Ook als ze zich afgepoeierd voelen, zullen ze u in vrede laten gaan.