Beste Beatrijs,
Binnenkort ga ik weer met een groep mensen uit eten. Dat is een jaarlijkse traditie en altijd heel gezellig. Behalve voor mij als het op betalen aankomt. Sommigen van onze groep willen alleen betalen wat ze zelf hebben geconsumeerd. De laatste keer hebben we met tien mensen een half uur bij de kassa in de pizzeria gestaan om onze pizza en een drankje af te rekenen. Er waren enkele mensen die een extra glaasje hadden gedronken en een paar die een toetje hadden genomen, niks bijzonders. Voor mij vergalt dat het plezier van het uit eten gaan. Ik vind het gênant en snap dat geklier over een paar extra euro’s ook niet. Zelf ben ik een matig eter en drinker – mij maakt het niets uit om ter wille van de gezelligheid wat meer te betalen. We werken allemaal en er is niemand bij die zich te buiten gaat aan extravagante bestellingen. Moet het echt zo omslachtig?
Die paar euro’s
Beste Die paar euro’s,
Zoals u het etentje beschrijft lijkt het hoofdelijk omslaan van de rekening inderdaad efficiënter. Waarom stelt u het niet gewoon voor bij het volgende etentje? Als iedereen ongeveer hetzelfde consumeert, zal niemand daar bezwaar tegen maken.
Toch moet u niet verbaasd opkijken, als sommigen zich weigerachtig blijven betonen. Het gebeurt vaak genoeg dat mensen in een groep uit eten gaan en er grote verschillen zijn tussen wat iedereen bestelt, nog afgezien van verschillen tussen wat iedereen verdient. Op het oog kan iedereen wel zo’n beetje in dezelfde inkomenklasse zitten, maar je kunt nooit echt in iemands portemonnee kijken. Degenen met een laag inkomen die het goedkoopste van de kaart namen, hebben dan geen zin om de mensen met de duurdere gerechten te subsidiëren. Of ze willen niet meebetalen aan de drank (altijd het duurste), als ze zelf alleen maar water hebben gedronken. Dit soort overwegingen speelt altijd mee bij iemands voorkeur om alleen eigen consumpties af te rekenen. In de etiquette geldt het als goed gebruik om deze wens te respecteren. Coulantie ten opzichte van minvermogenden heeft voorrang boven een snelle afhandeling van de rekening.
Om een lange rij bij de kassa te voorkomen en toch te zorgen dat ieder zijn/haar eigen deel betaalt:
Vraag de nota voor het geheel. Die wordt op een schoteltje gebracht. Op de nota kan een ieder zien hoeveel hij/zij verschuldigd is en legt het de bedrag op het schoteltje (met een deeltje van de fooi). Men blijft dus rustig de laatste slokken koffie met elkaar aan tafel drinken. Iemand telt het bedrag na en klaar is kees!
Werkt uitstekend, is mijn ervaring.
Ik lees graag Uw rubriek “moderne manieren” met daarin veel herkenbare situties. Jongstleden zaterdag behandelde U het probleem: “Die paar euro’s”. Ikzelf heb ook, zes maal per jaar,een aantal uitjes met een K.O.O.K-groep (afk van Kijk Op Oude Kunst); na het culturele gedeelte vindt altijd een gezamenlijke maaltijd plaats, waarin ieder besteld wat zij wil, kan en mag eten. Wij hebben het “afrekenprobleem” als volgt opgelost. We vragen de bediening om een verzamelnota met specificatie (dat gaat automatisch) en rekenen zelf uit wat ieder gegeten/gedronken heeft. Het geheel wordt op een bordje gelegd, nagerekend en voorzien van een royale fooi. De bediening is ons hier erg dankbaar, bovendien geeft het niet de problemen als in: “Die paar euro’s”. Ik kan iedereen aanraden om het op deze manier te doen.
Het verbaast me dat er in de Nederlandse horeca altijd zo ingewikkeld wordt gedaan over per persoon afrekenen. Hier (Zwitserland) is het heel normaal. De algemene rekening komt, het personeel vraagt per persoon wat er gegeten en gedronken is, en rekent ook per persoon af. Zonder mopperen, zonder zeuren – zolang aan het eind van het ritueel alle posten op de rekening ook netjes zijn afgerekend.
Twan: Dit zijn erg veel extra handelingen. Alleen wanneer er iemand speciaal voor het afrekenen is aangesteld zou dit haalbaar zijn. In de meeste horecagelegenheden is geen ruimte voor de dergelijke functie.
In Nederland is het zeer gewoon dat een personeelslid verantwoordelijk voor de hele beleving van een gast inclusief het afrekenen. Die paar minuten dat het extra kost om de rekening te splitsen zijn in de Nederlandse horeca een eeuwigheid die de beleving van de overige gasten negatief beïnvloed. Een goede gastvrouw/gastheer zal dit te allen tijde proberen te voorkomen. Hoewel hij/zij het splitsen nooit zou mogen weigeren.
Motto: wees sociaal naar personeel en overige gasten en regel het splitsen van de rekening lekker zelf.
Wij gaan maandelijks uit eten met ons schaakteam. 8 man waaronder twee studenten. Aan het einde vragen we de rekening. Stel deze is 200 euro: dan leggen de 6 werkenden elk 30 euro op tafel – dan is er al 180 betaald; de beide studenten betalen dan nog elk 10 euro. En we leggen dan nog wat munten neer voor fooi.
Mooie regeling waarbij we het onze studerende teamgenoten mogelijk maken steeds mee te gaan eten.