Hinderlijke kinderen

Beste Beatrijs,

Onlangs hadden mijn vriendin en ik haar familie op bezoek. Dat is altijd erg gezellig, maar nu er kleine neefjes en nichtjes (in de leeftijd van een tot vier jaar) bij zijn gekomen vooral erg druk. Mijn vriendin en ik vinden al langer dat de ouders van de kinderen er niet goed genoeg bovenop zitten wanneer ze gaan klieren/ vechten/ rennen/ gooien/ gillen, bij voorkeur alles tegelijk. Onderlinge gesprekken worden daardoor vrijwel onmogelijk en geen huisraad is meer veilig. Die avond ergerden wij ons daar ook al aan, maar toen de kinderen tikkertje gingen doen, vond ik het te bont worden. Ik corrigeerde hen met de mededeling dat er niet gerend mocht worden in huis. Mijn schoonzus ging vervolgens meteen naar haar kind toe en zei dat hij wel mocht rennen als hij maar rustig aan deed en niet te veel lawaai maakte. De kinderen gingen daarna dus vrolijk door met rennen en schreeuwen. Ik heb het er maar bij gelaten om het gezellig te houden, maar inwendig kookte ik van woede. Hoe kunnen wij het beste hiermee omgaan?

Drukke kinderen

Beste Drukke kinderen,

In uw huis gelden uw regels, dus uw schoonzus ging buiten haar boekje, toen ze tegen haar kind zei dat ‘rustig rennen’ wel mocht. Op dat moment had u of uw vriendin moeten ingrijpen. Soms is het huichelachtige argument ‘Ik ben bang dat de kinderen zich bezeren’ voldoende om ouders hun kinderen tot de orde te laten roepen, maar in dit geval vereiste de situatie om te zeggen waar het op staat, desnoods ingeleid met een excuus: ‘Sorry, maar ik wil echt niet dat de kinderen rennen. Gewoon niet, ook niet rustig.’ U had uw schoonzus moeten overrulen, want het is uw huis, u mag uw eigen huisraad beschermen tegen vandalisme en rustig rennen is net zoiets als een schriele olifant.

Wat niet wegneemt dat kinderbezoek altijd een zwaar beslag legt op mensen die zelf geen kinderen hebben. Zelfs als u een doos speelgoed klaar zet (dat helpt allicht een beetje) kun je niet van jonge kinderen verwachten dat ze twee uur lang rustig in een hoekje zitten en de volwassenen laten converseren. De leeftijd een tot vier vraagt hoe dan ook veel aandacht van ouders. Ook als de kinderen niet rennen en schreeuwen komt het nooit van een ononderbroken gesprek. Als u een tuin hebt, kan familiebezoek beter in de zomer plaatsvinden, waar de kinderen meer bewegingsvrijheid hebben. Voor de rest raad ik u aan om als er gezinnen op bezoek komen met z’n allen naar buiten te gaan. Bijvoorbeeld een wandeling in de natuur of naar een speelplaatsje in de buurt. Kleine kinderen moeten hun energie kwijt. Dat valt hun niet kwalijk te nemen en dat kan beter buiten dan binnen. Als u een rustig gesprek met uw familie wil voeren, raad ik u aan ze voor een etentje ’s avonds uit te nodigen en erbij te zeggen dat het een volwassenen-etentje is oftewel dat ze hun kinderen thuis moeten laten met een oppas.