Grapjes over uiterlijk

Beste Beatrijs,

In mijn pastorale functie kom ik veel onder de mensen. Of de gesprekken die ik voer vertrouwelijk of meer zakelijk van karakter zijn, ik doe altijd moeite voor een goede balans tussen nabijheid en afstand houden. Het valt me op dat omgekeerd die moeite veel minder wordt genomen. Regelmatig menen mensen een opmerking te moeten plaatsen over mijn (helaas te forse) buik. Dat doen ze ongevraagd, zonder aanleiding en zonder doel. Men vindt zichzelf daarbij heel geestig en verwacht dat ik die opmerkingen ook grappig vind. Het tegendeel is het geval. Zelf zou ik het niet in mijn hoofd halen om opmerkingen te maken over iemands uiterlijk. Weet u een betere reactie dan schaapachtig lachen? Terechtwijzen? Of moet ik het gewoon negeren?

Beledigende grapjes

Beste Beledigende grapjes,

Mensen dienen zich te allen tijde te onthouden van misprijzend of zogenaamd grappig commentaar op andermans uiterlijk. Het is ongepast, agressief en uitermate onbeschoft. Laat zoiets niet passeren! U kunt zich hiertegen verweren door het toepassen van een gesprekstechniek die u misschien wel kent uit maffia-films: bevries en vraag of de persoon zijn opmerking wil herhalen. Vervang de dreigende ondertoon door een toon van minzame belangstelling. Een goede verstaander zal dan razendsnel inbinden en eroverheen praten, omdat hij in de gaten krijgt dat hij niet zo slim bezig was. Een dikhuidiger persoon zal de gewraakte opmerking herhalen, misschien met enige triomf over zijn eigen geestigheid. Hierop laat u een stilte vallen, waarin u de persoon uitdrukkingsloos aankijkt, en u zegt, alsof het u begint te dagen: ‘Ah, een mislukte poging tot humor!’ Dat moet voldoende zijn om bij de tegenpartij het schaamrood op de kaken te wekken.