Beste Beatrijs,
Ik ben een meisje van 21. Sinds mijn vijftiende ben ik goed bevriend met een lieve meid. Het enige wat mij aan haar stoort is haar gierigheid. Als we wat gaan drinken of eten, verwacht ze dat ik betaal of trekt ze pas na lang aarzelen haar portemonnee om de helft te betalen. Een traktatie van haar kant zit er zelden in, terwijl ze dit wel van mij verwacht. Ik ben ook maar een student met een beperkte beurs en heb haar al vaak genoeg getrakteerd de afgelopen jaren. Ook zijn haar cadeaus (bij een verjaardag) relatief goedkoop, terwijl ik vaak een duurder cadeau geef. Een geldprobleem heeft ze niet, want ze verdient goed met haar bijbaan en krijgt ook geld van haar ouders. Haar gierigheid lijkt alleen maar erger te worden met de jaren. Wat moet ik hiermee aan? Ik neig er nu toe om zo min mogelijk met haar af te spreken, zodat ik niet iedere keer extra geld kwijt ben.
Op de penning
Beste Op de penning,
U kunt natuurlijk een gesprek voeren met uw vriendin, waarin u haar tegenzin om te betalen aan de orde stelt en zegt dat u dat niet leuk vindt. Het nadeel van uw ongenoegen bespreken is dat ze dat als kritiek zal ervaren (wat het ook is), dat ze zal tegensputteren en om voorbeelden zal vragen. Kans bestaat dat ze in haar wiek geschoten raakt en glashard ontkent wat u zegt. Gierigheid is het soort eigenschap dat mensen aan anderen toeschrijven en niet aan zichzelf. Iemand die door anderen gierig wordt gevonden vindt zichzelf doorgaans spaarzaam en financieel handig.
Om niet in een welles-nietes discussie over irritante persoonlijkheidstrekjes terecht te komen kunt u beter een streep zetten onder het verleden en u voornemen om vanaf vandaag bij elk uitstapje, elk restaurant-etentje of terrasbezoek onmiddellijk boter bij de vis te vragen. Vanaf nu weigert u om nog voor haar te betalen of haar te trakteren. Bij elke rekening zegt u: ‘Eens even kijken, dat is voor jou dan x euro.’ Als ze vraagt of u niet even voor kan schieten, zegt u: ‘Sorry, nee, ik heb geen geld, je kunt pinnen als je geen contant geld bij je hebt. Laat iedereen gewoon zijn deel betalen.’ Als u dat consequent zo aanpakt bij elke gelegenheid waarbij u samen of in een groep geld uitgeeft, zal ze eraan wennen dat er bij u niets meer te halen valt en na verloop van tijd zal ze automatisch meebetalen.
Maak geen punt van het verschil in waarde van de cadeaus die u uitwisselt. Daar zijn cadeaus niet belangrijk genoeg voor.
Ik heb ook zo’n vriendin gehad. Ze had nooit geld, ik dacht dat ze misschien schulden had dus trok vaak mijn portemonnee. Op een gegeven moment belde ze op dat ze een nieuwe auto had gekocht! Nieuwe auto? Ja, van haar spaargeld! Voor mij voelde het of ik die auto deels betaald had.. Het voelde heel slecht. Kort daarna heb ik de vriendschap laten verwateren.
Goed advies dus: Beter nu aan de bel trekken dat alles gelijk opgaat dan je er later slecht over voelen.