Beste Beatrijs,
Een collega met wie ik ook buiten het werk contact heb geeft binnenkort een feestje. Hiervoor heb ik geen uitnodiging gezien – wat ik eigenlijk wel zou verwachten. Ook collega’s (die vragen of ik van plan ben te gaan) reageren verbaasd. Ik zou het erg spijtig vinden als de uitnodiging wel is verstuurd maar niet aangekomen, en ik daardoor afwezig zou zijn. Maar als ik hem op de man af vraag of ik ben uitgenodigd, dwing ik hem om ofwel expliciet ‘nee’ te zeggen, of (erger nog) mij ‘dan maar’ alsnog uit te nodigen. In beide gevallen ontstaat een pijnlijke situatie. Heeft de etiquette nog een elegante oplossing hiervoor?
Onbegrijpelijk onuitgenodigd
Beste Onbegrijpelijk onuitgenodigd,
Het hangt af van de relatie die u met uw collega hebt. Hoe losser en oppervlakkiger de relatie, hoe minder erg het is om ergens niet voor uitgenodigd te zijn. Maar als u deze collega min of meer als vriend beschouwt en als u het vreemd vindt dat hij u heeft overgeslagen, kunt u hem gerust aanspreken, nu blijkt dat andere collega’s wel uitgenodigd zijn.
Als hij u alsnog ‘dan maar’ uitnodigt, kunt u altijd nog besluiten niet te gaan.
U kunt tegen hem zeggen dat collega X aan u gevraagd heeft of u ook van de partij zult zijn, maar dat u van geen feestje afweet. Dan merkt u wel aan zijn manier van reageren of het een misverstand was (uitnodiging wel verstuurd maar niet aangekomen) of een bewuste keus. Mocht blijken dat u inderdaad niet bent uitgenodigd, geeft dat even een pijnlijk moment, maar het is toch beter om te weten hoe het zit dan in onzekerheid te verkeren. Als hij u alsnog ‘dan maar’ uitnodigt, kunt u altijd nog besluiten niet te gaan.
Als het onderwerp toch al met andere uitgenodigde collega’s besproken is, zou wellicht ook een van hen deze collega ervan op de hoogte kunnen stellen dat u geen uitnodiging heeft gehad. Als u wel degelijk uitgenodigd had moeten worden kan uw collega dit dan alsnog doen, en als dat niet de bedoeling was bespaart het u beiden de pijnlijke situatie van het navragen…