Genoeg van kleverige kennissen

Beste Beatrijs,

In 1995 maakten mijn man en ik in onze vakantie een wandeling door het Zwarte Woud. Daar ontmoetten we een Duits echtpaar met wie we een paar dagen samen wandelden. Na afloop van de wandeltocht wisselden we adressen uit. Half onwillig, want wat leuk is op vakantie valt bij latere ontmoetingen vaak tegen, leerde ons de ervaring. En ja hoor, één keer zij bij ons in Amsterdam logeren en wij een keer bij hen in Sauerland. En nog eens heen en weer. Het zijn lieverds maar klevers. Ze begrijpen onze hints niet dat het wel genoeg is geweest met de vriendschap. Een nogal botte brief van ons had tot gevolg dat er een pauze van een jaar kwam. Maar nu begint hij weer, hij vooral, hij e-mailde ons al twee keer, maar we antwoorden niet. Nu wil hij, zo meldt hij, het met de ‘Schneckenpost’ proberen. Hoe schudden we hen van ons af? Het zijn goeierds, daar niet van, maar we vervelen ons kapot bij ze.

Genoeg van kleverige wandelaars

Beste Genoeg van,

Aanhoudende contactzoekers moet men aanhoudend negeren. U moet dus vooral doorgaan met wat u al doet: zwijgen. Ga geen brieven schrijven waarin u de vriendschap opzegt of omstandig gaat uitleggen dat u elkaar bent gegroeid of zoiets. Daar is het te onbelangrijk voor. Als u helemaal niet meer reageert op e-mail en gewone brieven, en ook nooit meer een initiatief neemt, dan krijgen ze op een gegeven ogenblik heus wel in de gaten dat u niet meer zo’n belangstelling hebt.