Beste Beatrijs,
Ik woon in een dorp, ben lid van een tennisclub, waar ik wel eens een praatje maak met een aardige man. Onlangs bood híj mij nog koffie aan en bleef een uur met me zitten kletsen. Ook kom ik hem wel eens tegen tijdens het joggen in het bos, en dan joggen we – op zíjn initiatief – gezellig samen verder. Recentelijk, als ik hem tegenkom op straat (het tennisseizoen is voorbij), draait hij zich om of kijkt langs mij heen. Ik weet niet waar ik dit aan verdiend heb en zijn gedrag kwetst me, maar mij ontbreekt de moed om hem hierop aan te spreken. Hoe moet ik hiermee omgaan?
Bang voor schut te gaan
Beste Bang voor,
U hebt een prettig, niet-intiem contact met een heer in uw dorp. Een gezellige kennis. U drinkt wel eens koffie, maakt eens een praatje, u jogt samen een eindje op, en ineens wil hij u niet meer zien of groeten. Dat is heel eigenaardig. U bent te bang om hem aan te spreken. Waarom eigenlijk? Wat een onzin! U hebt hem niets misdaan, u bent zich van geen kwaad bewust. Dus als hij u niet meer ziet staan, hebt u recht om te weten wat er in hem is gevaren. Misschien beeldt u zich het wel in. Misschien is hij kippig. Als u hem weer eens tegenkomt, groet hem dan vriendelijk en maak een opmerking over het mooie weer of zo. Als hij normaal reageert, dan hebt u zich vergist. Als hij koeltjes wegkijkt, vraagt u hem wat er aan de hand is, of u hem ergens mee beledigd hebt misschien. Dan zal hij wel voor de draad komen. Spreek hem aan. Niet zo angsthazerig. Het zit waarschijnlijk meer in uw hoofd dan in het zijne.
0 reacties
Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.