Beste Beatrijs,
Al bijna tien jaar ben ik goed bevriend met drie spontane meiden. Alle vier zijn we gelovig. De andere drie zijn streng protestants en ik ben ‘vrijer’ katholiek. Die verschillen speelden nooit een rol van betekenis in onze vriendschap. Maar nu is het volgende gebeurd: mijn vriend en ik hebben geschikte woonruimte gevonden om in te gaan samenwonen en nu we op orde zijn, leek het ons leuk om een housewarming feestje te geven voor al onze vrienden.
We stuurden uitnodigingen rond en natuurlijk kregen bovengenoemde vriendinnen er ook een. Ik was er zeker van dat zij van de partij zouden zijn. Een paar dagen later echter kreeg ik van een van hen een telefoontje (zij sprak namens hen drieën) dat zij uit principe niet aanwezig zouden zijn. Mijn stap (samenwonen) ging tegen hun geloof in. Ze wilden wel graag een andere dag komen. En of ik een mailtje wilde sturen met een aparte uitnodiging naar hen. Ik moest het niet persoonlijk opvatten.
Ik vat dit echter wél persoonlijk op en het voelt als een harde klap in mijn gezicht. Ik weet dat zij andere keuzes in het leven maken en respecteer dat. Maar ik verwacht van hen ook respect voor hoe ik mijn leven leid. Hoe moet ik hiermee omgaan? Til ik hier te zwaar aan en zal ik hen alsnog apart uitnodigen?
Gelovige vriendinnen
Beste Gelovige,
Volgens uw vriendinnen hebt u een besluit genomen om in zonde te gaan leven en daarom hebben ze de uitnodiging voor uw housewarmingpartijtje afgeslagen. Dit is een buitengewoon verachtelijke opstelling die ook weinig christelijks heeft. Jezus zelf voelde zich niet te goed om met prostituees om te gaan.
Met mensen die zo’n smetvrees tentoonspreiden voor u, voor uw vriend en voor uw relatie, kunt u niet langer bevriend zijn, lijkt me. Het heeft dus geen zin om hen apart nog eens uit te nodigen. De inquisitie en de ketter gingen tenslotte ook niet samen gezellig een kopje thee drinken, nadat de ketter door de groot-inquisiteur was vernederd.
Schrijf hen een tweeregelig mailtje terug, waarin u mededeelt dat het u het beste lijkt om hen elke confrontatie met het huis der zonde te besparen. Wens hen voor de rest van hun leven nog veel rechtschapenheid toe en eindig met een welgemeend ’vaarwel’.
U adviseert een 2-regelig mailtje met o.a. “dat het u het beste lijkt om hen elke confrontatie met het huis der zonde te besparen” enz. Voor mijn gevoel druipt daar het sarcasme vanaf. Eerder noemt u Jezus die zich niet te goed voelde om met prostituees om te gaan. Ik kan me van Hem echter ook geen sarcasme herinneren. Je kunt het oneens zijn met de opstelling van de drie vriendinnen, je kunt je er gekwetst door voelen maar daarom hoef je nog niet op deze m.i. onchristelijke wijze te reageren. Het lijkt me inderdaad wel het eind van de “vriendschap” als twee partijen zulke verschillende overtuigingen hebben, maar dat kan op een positievere manier meegedeeld worden.
Fantastisch antwoord! Ik merk als niet-gelovige (atheïst, zo u wil) dat mijn kennis over het geloof toch onvoldoende is om om deze Christen-fundamentalisten van repliek te dienen.
Echt helemaal met Beatrijs eens! Ik zelf ben ook atheist; wel heb ik de bijbel bestudeerd. Altijd handig in dit soort gevallen als mensen hun geloof gebruiken om een mening te vormen!
Wat een vreemde vriendinnen. Toen ik ging samenwonen kwam een vrij gelovige vriendin gewoon op bezoek. Zij heeft op geen enkele wijze ongenoegen kenbaar gemaakt. Toen ik echter enkele jaren later aankondigde te gaan trouwen, vertelde ze mij wel extra blij te zijn dat ik over enige tijd niet meer ongehuwd samen zou wonen. Vanzelfsprekend was zij bij de bruiloft van de partij en is zij nog steeds een goede vriendin.
Ik heb mijn vriendin ook gesteund toen ze samen ging wonen, want je respecteert elkaars mening. Daarvoor gingen ze al met elkaar naar bed, wat hoort bij trouw (of trouwen). Ik heb haar in het prille begin van hun relatie al gezegd “ik vind dat seks met elkaar betekent dat je een levenslange verbintenis aangaat”. Samenwonen en later trouwen heb ik dus bij hun alleen maar toegejuicht.