Beste Beatrijs,
Binnenkort trouwt mijn broer (57) met zijn huidige vriendin (60). Op de uitnodiging staat een dresscode: ‘Dames – feestelijk, heren – kostuum’. We voelen ons wat gedwongen in onze keuze voor de kleding. Een kostuum kopen we zeker niet – dat draagt mijn man nooit meer. Zonde van het geld, toch? We hebben voldoende kleding in de kast. Maar wat is feestelijk? Worden we langs de lat gelegd?
Verder vragen ze geld als cadeau door middel van een envelopje op de kaart. Ze gaan in een mooi huis wonen, beschikken beiden over een inboedel en een auto en hebben beiden een goed inkomen. Om hun geld te geven voor henzelf gaat me te ver. Is het een idee om iets aan een goed doel te geven? Het bruidspaar heeft alles al. Mijn andere broer wordt niet uitgenodigd, hij is ‘niet welkom’ is mij verteld door de bruidegom. Ik heb daar moeite mee. Kan ik mijn andere broer vragen om toch mee te gaan naar de receptie?
Trouwerij met hordes
Beste Trouwerij met hordes,
Heeft uw man geen pak in de kast hangen? Dat lijkt me een serieus gebrek in zijn garderobe. Maar een jasje (colbertje) zal hij toch wel bezitten? Laat hem dan tenminste een jasje met een overhemd aantrekken. Liefst met das die hij desnoods kan afdoen, zodra de stadhuisformaliteiten voorbij zijn. Zelf trekt u iets fleurigs aan of iets wat er presentabel uitziet. Dat moet lukken. U hebt toch niet alleen maar grauwe trainingspakken in de kast liggen?
Het bruidspaar vraagt geld. Daar kunt u inderdaad uw wenkbrauwen bij optrekken, tenminste als er niet bij staat waarvoor ze het willen gebruiken. Maar misschien willen ze een reisje maken of een paar flat screens aanschaffen? Enfin, ze zullen er wel een bestemming voor hebben. Natuurlijk gaat u geen geld overmaken naar het goede doel in plaats van het bruidspaar te begiftigen! U kunt wel vinden dat het bruidspaar geld genoeg heeft, maar het is ongepast om een feest te bezoeken en het bijbehorende cadeau op eigen houtje aan een volgens u waardiger doel te schenken. Dat kan alleen op suggestie van de feestgevers.
Tenslotte de andere broer die niet is uitgenodigd: neemt u hem alstublieft niet mee als verrassingsintroducé! Het bruidspaar bepaalt de gastenlijst, niet u.
Als ik het zo overzie, treft me uw onverholen weerzin tegen een gelegenheid die feestelijk en plezierig zou moeten zijn. U hebt geen zin om iets moois aan te trekken, u hebt geen zin om een cadeau te geven, en u overweegt om iemand mee te nemen die het bruidspaar niet wil zien. Zou het niet veel beter zijn als u vriendelijk afzegt en lekker thuis blijft in uw dagelijkse kloffie? Zo betoont u zich solidair met uw niet-uitgenodigde broer met als bonus dat u het cadeaugeld kunt overmaken naar uw favoriete goede doel.
Geweldig die laatste alinea van Beatrijs! Alles wijst erop dat mevrouw alleen maar wil dwars liggen.
Haha, prachtig. Moest vooral lachen om de laatste zin: het cadeaugeld overmaken naar uw favoriete goede doel! Steek die maar in je zak.
Misschien moet de briefschrijfster zich eens afvragen waar haar weerzin vooral uit voortkomt. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat de dresscode of de cadeausuggestie nu werkelijk zo onoverkomelijk zijn. Voelt zij het misschien als verraad aan de niet uitgenodigde broer als zij wel zou gaan? In dat geval zou een verhelderend gesprek misschien op zijn plaats zijn vooraleer te besluiten wel of niet naar dit huwelijk te gaan.