Beste Beatrijs,
Jaren geleden gingen mijn vriendin en ik vaak uit met een groep vrienden. Toen velen van hen kinderen kregen of verhuisden, verwaterde de vriendschap. Eens per jaar wordt echter nog een (prijzige) reünie georganiseerd. Met de meesten hebben wij tegenwoordig niets meer gemeen en eigenlijk vervelen wij ons op deze avondjes. Vorig jaar was het onze beurt om de organisatie op ons te nemen. Dat hebben we uiteraard gedaan. We waren van plan om op die avond te zeggen dat het wat ons betreft de laatste keer was dat we aanwezig waren, maar toen puntje bij paaltje kwam durfden we dat niet. Nu viel deze week de jaarlijkse uitnodiging weer in de bus. Hoe komen we hier onderuit zonder mensen te kwetsen?
Genoeg van reünies
Beste Genoeg van,
Als u ervan af wil, dan stuurt u een kaartje of e-mailtje naar degene die de reünie deze keer organiseert en u zegt vriendelijk af wegens dringende verplichtingen elders. Volgend jaar precies hetzelfde. Na drie jaar zullen ze u niet meer uitnodigen.
Dit verbaast me van Beatrijs, ik had wel een wat eerlijkere aanpak verwacht! Alhoewel steeds laf afzeggen misschien wel een code is.
Misschien hadden de mensen in kwestie die voor deze reunie uitgenodigd waren beter en eerlijk kunnen zeggen dat ze er geen interesse meer in hadden.Dat was misschien duidelijker overgekomen dan iedere jaar weer met dezelfde standaardzin afzeggen.
Als je volwassen bent, kun je dit toch op een volwassen manier behandelen? Je schrijft een nette e-mail: dat je voelt dat je niet meer zoveel gemeen hebt met de groep, dat je daarom voortaan afziet van de samenkomsten, dat je hun gezelschap en vriendschap op prijs hebt gesteld en dat je hen het beste wenst en als je elkaar nog eens tegenkomt, dat je dan graag een kop koffie met ze zal gaan drinken.
Smoesjes zijn een beetje kinderachtig.