Beste Beatrijs,
Ik ben de oudste zoon (68) van een gezin van vier. Nu iedereen meer tijd heeft, hebben mijn broer en zussen het plan opgevat om met elkaar zonder aanhang uitstapjes te ondernemen: wandelingen, tuinbezoek, lunches. Dat klinkt gezellig, maar in al die jaren was voor mij de afstand erg belangrijk. Doordat ik als enige van de familie heb kunnen studeren (onze ouders hebben mij nogal op een voetstuk geplaatst), waardoor ook in maatschappelijk opzicht een verschil is ontstaan, word ik regelmatig geconfronteerd met een onderhuidse rivaliteit die onopgemerkt blijft. Voor mij is het geen feestje om stekeligheden en jaloerse dubbelzinnigheden te moeten aanhoren over mijn arrogantie of geslaagd zijn.
Ik probeer om onder die collectieve afspraken uit te komen, maar de reactie is steeds dat een excursie dan maar weer wordt uitgesteld, totdat ik ook kan. Maar ik wil niet. Moet ik toch maar toegeven en een dagje irritatie pikken, of is het beter om duidelijk te zeggen dat ik niet in ben voor uitjes met zijn vieren? Gelukkig ben ik met iedereen afzonderlijk wel on speaking terms. Er zijn geen lopende conflicten en die wil ook niet creëren. Ik zie niets in het bespreekbaar maken van het verleden, want mijn gevoel zal zeker collectief ontkend worden.
Buitenbeentje
Beste Buitenbeentje,
Doe gewoon een keer mee met een broer-zussen-afspraak. U hebt met iedereen afzonderlijk een redelijk prettige verhouding. Waarom zou een gemeenschappelijke afspraak voor een dagje uit dan per se tot ongenoegen, al dan niet onderhuids, moeten leiden? Het zal best waar zijn dat er oud zeer bestaat. Dat gaat voor elke familie op. Maar u mag er toch van uitgaan dat uw broer en zussen zich voor zo’n afspraak hebben voorgenomen om het gezellig te houden en niet erop uit zijn om u te na te komen. Ze zullen ook wel weten dat het beter is om bepaalde gevoeligheden te vermijden. Doe gewoon een keer mee (dat is makkelijker dan via allerlei smoezen proberen om u eronder uit te werken) en u ziet wel wat het wordt. Stuur aan op een afspraak overdag (daar zit een natuurlijk einde aan: mensen moeten voor het eten weer naar huis) met zo min mogelijk alcohol. Alcoholinname bevordert het opdreggen van oude koeien uit jongere jaren. Als het uitje desondanks tegenvalt en u wordt geconfronteerd met snibbige stereotypieën, waardoor u aangeslagen raakt, kunt u voor een volgende gelegenheid afzeggen. Maar geef het om te beginnen een kans.
Wij zijn met 7 kinderen. Na het overlijden van onze ouders hebben wij ieder jaar een broers- en zussendag hoewel wij elkaar door het jaar heen niet altijd zien. Niet dat er ruzie is, maar er is geen interesse. Maar wij allemaal vinden deze ene dag per jaar wel belangrijk en daarom is iedereen altijd aanwezig ondanks dat wij verspreid over Nederland wonen.
Elk jaar bepaalt er weer een ander wat wij gaan doen en waar dat plaatsvindt. Het populairst is een bezoek aan een dierentuin of openluchtmuseum. Je zit dan niet constant op elkaars lip, dat gebeurt dan wel tijdens de koffie of de lunch.
Dit jaar is het er door de corona niet van gekomen wat wij allen jammer vinden.
Ik ben het helemaal eens met het advies van Beatrijs. Nu kan het nog.
Op zo’n opmerking zou ik toch eens iets terugzeggen: “Het is mij ook maar overkomen. Voor klachten had je bij pa/ma moeten zijn”.