Beste Beatrijs,
Mijn vrouw past sinds een jaar eens per twee weken een dag op onze kleindochter. Onze dochter en schoonzoon wonen op zo’n tachtig kilometer afstand van ons woonadres, maar we vinden het fijn om contact met hen en onze kleindochter te houden. Soms ga ik een dagje mee. Wij helpen hen op die manier ook, want de ouders werken allebei en hebben oppas nodig. Ik had verwacht dat onze dochter en schoonzoon zouden aanbieden onze reiskosten te vergoeden, aangezien ze er een dag crèche mee uitsparen, maar dat hebben ze tot op heden niet gedaan. Ik zou dat wel aan de orde willen stellen, want zij verdienen samen, denk ik, meer dan wij. Mijn vrouw is daar niet voor. Zij vindt dat krenterig staan en wij hebben er immers ook zelf belang bij. Wat is in dit geval redelijk en wenselijk?
Reiskosten?
Beste Reiskosten,
Normaal gesproken vergoeden ouders en volwassen kinderen elkaars reiskosten niet, omdat familie elkaar vrijwillig bezoekt. De motivatie van grootouders om op kleinkinderen te passen is ook meestal liefde en het verlangen om regelmatig contact te onderhouden. Ze vinden het leuk en doen het graag. Anderzijds is kinderopvang gewoon werk dat ouders een hand met geld kost, als er toevallig geen willige grootouders beschikbaar zijn. Ook al doen grootouders het met plezier, het wringt ook een beetje wanneer ze er financieel op toe moeten leggen (namelijk reisgeld) om hun kinderen te hulp te komen.
Als het reisgeld echt een aanslag vormt op uw portemonnee, aarzel dan niet om uw dochter te vragen om compensatie van uw reiskosten. Op die manier zijn de ouders alsnog veel goedkoper uit dan wanneer ze hun kind naar de crèche moeten brengen. Maar waarschijnlijk zit u iets anders dwars: dat uw dochter en schoonzoon een gebrek aan dankbaarheid aan de dag leggen voor de ouderlijke hulp, ook al hebt u die zelf aangeboden en past u met plezier op. Als uw dochter haar ouders eens een etentje had aangeboden of een andere attente verrassing had verzonnen als dank voor het trouwe oppassen, zou u waarschijnlijk niet zitten te mokken over reiskosten. Wat u eigenlijk niet bevalt is dat uw dochter de huidige opzet vanzelfsprekend vindt en er niet bij stil staat dat er toch moeite, inzet en geld komt kijken bij wat haar ouders doen.
Als het u om dankbaarheid te doen is, stel dat dan toch een keer aan de orde in een persoonlijk gesprek met uw dochter. Het is een lastig gesprek, want u zou liever willen dat uw dochter spontaan op het idee was gekomen om haar dankbaarheid, die ze ongetwijfeld heeft, te uiten in plaats van dat u als vader haar ertoe moet aanzetten. Daarom wil uw vrouw er natuurlijk ook niet over beginnen. Toch is het beter om dit liefdevol met uw dochter te bespreken dan het ongenoegen onder de oppervlakte te laten voortwoekeren. Soms heeft een kind even een klein duwtje nodig om te beseffen dat ouders heel concrete en waardevolle bijstand verlenen en dat erkenning tonen op z’n plaats is.
Het zou inderdaad een blijk van waardering zijn als er af en toe een bos bloemen, een etentje of bioscoopbonnen cadeau wordt gedaan. Zo werkt dat bij ons, al moet ik er wel bij zeggen, dat zeker in het begin een kleine hint nodig was, wel met een glimlach!