Geen cadeau van schoonouders

Beste Beatrijs,

Sinds vier jaar heb ik (vrouw van 34) een relatie met een lieve man, we zijn nu twee jaar getrouwd. Onlangs ben ik jarig geweest. Dit vier ik al jaren niet meer. Mijn schoonouders bellen me wel op om te feliciteren, wat ik waardeer. Mijn man viert zijn verjaardagen evenmin. Opvallend is echter dat mijn man steevast voor zijn verjaardag een cadeau van zijn ouders krijgt van (soms wel een paar) honderd euro, en ik niets. Het gaat me uiteraard niet om het krijgen van cadeaujes – ik kom niets tekort in materieel opzicht -, maar het verschil in bejegening zit me wel dwars.

Mijn ouders geven hun kinderen en schoonkinderen met hun verjaardagen cadeaus van ongeveer dezelfde waarde. Ook van hen heb ik geen cadeaus nodig, maar ik vind het wel heel fijn dat zij alle kinderen, eigen of niet-eigen, gelijk behandelen. Mijn schoonouders doen dat naar mijn idee niet en dat voelt als een afwijzing. Hoe hoort het eigenlijk etiquette-technisch gesproken?

Cadeaus van schoonfamilie

Beste Cadeaus van schoonfamilie,

Wie cadeautjes wil krijgen moet een feestje geven.

Het geven van verjaardagscadeautjes is traditiegetrouw vooral verbonden met de verjaardag van minderjarige kinderen. Sommige families doen, afgezien van verjaardagen in gezinsverband, nauwelijks aan cadeaus met verjaardagen, en houden het op een telefoontje of een felicitatiekaart (-mailtje, -smsje). In andere families geven ouders en volwassen kinderen elkaar wel altijd een kleinigheidje met verjaardagen.

In het algemeen geldt dat de koppeling verjaardag en feestje een belangrijke voorwaarde is voor het krijgen van cadeautjes. Wie jarig is mag rekenen op een cadeautje van intimi in de huiselijke sfeer. Voor meer cadeaus (van familieleden in de tweede en derde graad, schoonfamilie, vrienden en vriendinnen) is het nodig om die mensen uit te nodigen voor een feestelijke bijeenkomst, al was het maar een kopje thee met taart. Trek het u niet al te zeer aan dat u geen verjaardagscadeau krijgt van uw schoonouders, ook al pakken zij royaal uit voor hun zoon. In uw eigen familie worden kinderen en schoonkinderen gelijkelijk bedeeld met cadeaus, of een verjaardag nu wel of niet gevierd wordt. Dat is een sympathieke traditie, maar geen etiquettaire verplichting. Onder volwassenen kan het sowieso geen kwaad om de cadeaugeef-reflex enigszins te kortwieken. Het feit dat uw schoonouders u niet routinematig een cadeau geven voor uw verjaardag (die u niet eens viert!) moet u niet als een afwijzing van u persoonlijk opvatten. Ze zijn dat domweg niet gewend, niet bij u, niet bij eventuele andere schoonfamilie en ook niet bij vrienden en kennissen.