Gebruikt als gratis oppas

Beste Beatrijs,

Een halfjaar geleden hebben vrienden van mij een baby gekregen. Het is een lief meisje en ik vind het leuk bij hen op bezoek te gaan. Al vanaf de geboorte word ik regelmatig gevraagd als oppas. Voor noodgevallen vind ik dat geen probleem, maar inmiddels krijg ik elke twee weken een verzoek. Ik heb vaak een reden om hier niet op in te gaan vanwege een drukke agenda. Toch voel ik me hier niet prettig bij. Ligt dit aan mij? Deze vrienden wonen in een andere stad (een kwartier rijden met de auto). Ik heb een drukke baan en ben ’s avonds moe. Als ik vraag of ze hun dochter bij mij willen brengen, vragen ze of ik écht niet bij hen kan komen zodat dochterlief in haar eigen bedje kan slapen. De laatste keer dat mijn vrienden mij belden met een verzoek om op te passen, ben ik hier niet op ingegaan omdat het om mijn enige vrije avond ging van die week. Mijn vriendin reageerde met ‘Nou, dat is oké, we houden ’m van je te goed.’ Hoe kan ik hier mee omgaan? Moet ik meer voor mijn vrienden klaar staan of vragen ze teveel van mij?

Onwillige babysitter

Beste Onwillig,

Waarschijnlijk kunnen uw vrienden zich niet goed voorstellen dat u niet even dol op hun baby bent als zijzelf, de ouders, en denken ze dat ze u een plezier doen met het aanbod om een avondje op te passen. Maar wie z’n kinderen naar de crèche brengt of een kinderoppas inhuurt, moet daarvoor betalen. Natuurlijk staat u als goede vriendin klaar om uw vrienden te hulp te schieten, maar inderdaad: in geval van nood. Niet als vaste oproepkracht. Bespreek dit met uw vrienden. Voor de frequentie waarmee ze een beroep op u doen hebben ze een babysitter nodig, die ze het normale tarief betalen. Het handigste is om een paar tienermeisjes in de buurt te zoeken die wel een zakcentje willen verdienen. Het is niet zo makkelijk om uw gebrek aan animo ter sprake te brengen, omdat het kritiek op uw vrienden inhoudt en dat zullen ze niet leuk vinden. Doe het daarom niet telefonisch, maar in een persoonlijk gesprek. Leg op een vriendelijke manier uit dat het u te zwaar valt en dat u ’s avonds liever in uw eigen huis zit, noodgevallen uitgezonderd. Dat zullen ze toch wel begrijpen?