Beste Beatrijs,
Met mijn vrouw was ik onlangs in Egypte, waar we in Caïro via via terechtkwamen bij een moslimgezin. Tijdens dat samenzijn ontstond er tussen de gastheer en zijn vrouw in het vertrek naast ons een woordenwisseling, waarna de man de vrouw een klap verkocht. Enige minuten later kwam het echtpaar weer binnen. De wang van de vrouw was roodgloeiend. Ik probeerde de draad van het gesprek weer op te pakken, maar heb daar nu spijt van. Ik had moeten opstaan en onderstrepen dat je vrouwen met respect moet behandelen.
Slaan moet niet kunnen
Beste Slaan moet niet,
Het is heel jammer, maar we zijn niet te gast bij mensen in een ver land om hen de les te lezen. Wanneer een echtpaar elkaar met messen of bijlen te lijf gaat, moet er worden ingegrepen, dat zal duidelijk zijn – er mogen geen dooien of gewonden vallen -, maar verder is de code: geef geen kritiek op rare uitwassen in andermans cultuur. Zeker niet als u betrokkenen niet of nauwelijks kent. Dat is een ongelooflijke belediging van hun gastvrijheid. Zo’n oppervlakkige ontmoeting tussen mensen van verschillende culturen is niet bedoeld om fundamentele aanvallen te plegen op verwerpelijke gewoontes. Zoiets kan alleen tussen mensen die elkaar wat beter kennen, en dan ook nog bij voorkeur in abstracto. Dus niet naar aanleiding van een maar al te concrete muilpeer die in een belendend vertrek wordt uitgedeeld.
Kritiek geven is niet alleen af te raden omwille van de gastvrijheidsconventies, maar ook vanwege de – mondiale – regel dat men niet in andermans huwelijk treedt, althans niet in aanwezigheid van beide partners. Men gaat niet de ene huwelijkspartner afkammen of de hand boven het hoofd houden ten opzichte van de ander. Zoiets pakt altijd verkeerd uit. Stel dat u bij een Nederlands echtpaar op bezoek was (vage kennissen) en de man en vrouw kregen ruzie, omdat de man vond dat z’n vrouw het geld met bakken over de balk smeet. Dan gaat u zich er niet in mengen door de een gelijk te geven en de ander aan te vallen. Doet u dit wel, dan zullen zij zich in plotseling hervonden eensgezindheid als een furie tegen u keren. Op zo’n moment zegt u: ‘Dit is geloof ik een minder geschikte gelegenheid voor gezelligheid, ik ga maar weer eens op huis aan.’ Dat had u in Kairo ook kunnen doen. Uw afkeuring van de klap was dan ook gebleken, zij het indirect zonder extra gezichtsverlies voor de betrokkenen.
Ik ben het niet met dit advies eens.
Een gastheer en vrouw dienen natuurlijk niet in bijzijn van gasten ruzie te maken of persoonlijke zaken over de tafel te smijten.
Zodra zij dit doen dwingen ze U bijna hier op te reageren.
Als U onacceptabel gedrag ziet, zoals U beschreef, dan hoeft U natuurlijk niet een heel verhaal op te hangen van waarom dat echt niet kan.
Persoonlijk was ik tussen beiden gesprongen, lokale gewoontes doen er niet toe als iemand mishandeld wordt.
Dan is het uw plicht in te grijpen.
Durft U dit niet goed dan is onmiddellijk op staan en weg gaan een goede optie.
Laat dan nog wel even weten dat U gaat om ZIJN gedrag, zodat hij in zijn gedachten niet zijn vrouw daar ook al de schuld van kan geven.
Precies,het maakt niet uit waar iemand woont en wie diegene is; wie zijn handjes niet thuis kan laten, moet daar zelf de consequenties van voelen: Iedereen heeft n.l. het recht om daar verontwaardigd op te reageren, boos weg te gaan en zo iemand met schaamtegevoelens op te zadelen, hoe onaardig het ook klinkt. Zoiets is namelijk niet cultuurgebonden, dus ‘cultuur’ is geen excuus voor agressief gedrag. Zéker niet in het bijzijn van gasten.
Beste mensen, ik ben het er mee eens dat het niet zo netjes was van de gastheer/-vrouw om ruzie te hebben waar gasten bij waren maar het is gebeurd. Bemoei je er ajb niet mee, cultuur of geen cultuur. (Tenzij er ernstig gewonden vallen.) En Juffrouw Jo, vwb de laatste zin, ik denk dat het bij zo een man en zeker van zo’n cultuur echt totaal geen nut heeft, dat begrijpen ze echt niet. (Ik weet waar ik het over heb.) Dus niet mee bemoeien in soortgelijke situaties. Je kunt er voor kiezen om op te staan en weg te gaan.