In Japan en Californië wordt geëxperimenteerd met thuishulprobots voor de ouderenmarkt. De verwachting is dat bejaarden met behulp van deze apparaten hun zelfstandigheid langer kunnen behouden. Op den duur zouden de robots ook in staat moeten zijn tot het voeren van een simpele conversatie ter verlichting van eventuele eenzaamheid onder hun baasjes en vrouwtjes. In een artikel in The Pacific Standard dat ik hierover las stond jammer genoeg geen foto van het apparaat – wel werd er een onderzoekje vermeld naar tevredenheid onder gebruikers van de gecomputeriseerde huisknecht. De bejaarde proefpersonen betoonden zich ingenomen, maar hadden ook hun bedenkingen. Ze maakten zich zorgen dat de thuishulprobots een corrumperende invloed zouden hebben op de kleinkinderen: ze vreesden dat kinderen bedorven zouden worden omdat die het verschil tussen mens en machine niet zo precies konden waarnemen.
Wonderlijk hoe mensen er als de kippen bij zijn om een algemene angst (in dit geval voor opheffing van de grens tussen mens en machine) niet op zichzelf te laten slaan, maar wel van toepassing achten voor derden. Zelf zijn die bejaarden van hun levensdagen niet zo dom of naïef om emotionele betrekkingen aan te gaan met een apparaat, maar allerlei andere personen lopen dat gevaar wel, onschuldige kinderen voorop.
Dit ‘derde-persoon-effect’, plaatsvervangende angst voor moreel verderfelijke invloeden, is ook de motor achter het ‘goede porno voor tieners’-initiatief van de zussen Marije en Sara Janssen. Zij pleiten voor het oprichten van een speciale pornosite voor pubers, waarop realistische, stuntelige seks van jongeren te zien is. Deze voorlichtingsfilms kunnen een tegenwicht bieden tegen de stortvloed van onprettige, vrouwvijandige porno die voor elke jongere met een paar muisklikken beschikbaar is op internet.
In een interview in Trouw over hun missie heeft een van de zussen het over ‘toffe, positieve beelden, waaruit jongeren leren: Oh, zó moet het!’ In plaats van de obligate pompende, stomende lijven, waar in diverse openingen iets in en uit gaat, wil ze de boodschap verspreiden dat je over seks moet communiceren en dat er plezier (óók voor de vrouw), intimiteit en onhandigheid bij te pas komt – dit alles in beeld gebracht door acteurs van in de twintig met wie jongeren zich kunnen identificeren. Op het leeftijdsaspect zal de frisse voorlichtingsporno zich overigens niet onderscheiden van de sleazy internetstuff, want daarin figureren ook alleen maar twintigers (boven de dertig is het snel afgelopen met een carrière als pornoactrice/acteur). Zou je op tieners toegesneden, gezonde feelgood porno willen maken, heb je acteurs van 15, 16 jaar nodig, maar ja, dat komt neer op kinderporno fabriceren en vertonen. Dat kan natuurlijk niet, ook al zijn de motieven nobel.
Je moet elkaar ook wat privacy gunnen in een gezin.
Praat met je kind over porno!’ is ook de boodschap van een nieuwe Sire-campagne. 80 procent van de basisschoolkinderen belandt al googlend op zo’n site en ouders dienen hun kinderen daar mentaal op voor te bereiden. Allemachtig, wat ben ik blij dat deze beker aan mij voorbij is gegaan. Ik heb echt wel over seks gepraat met mijn kinderen, voorlichting en de hele reutemeteut, ik ben niet lafjes weggedoken voor het onderwerp, maar eenmaal in hun tienerjaren stonden ze niet bepaald te trappelen om het er nog over te hebben. Over de feitelijke ins en outs ben je toch betrekkelijk snel uitgepraat en over die gevoelens, tja, je moet elkaar ook wat privacy gunnen in een gezin en ik had niet de behoefte met mijn olifantspoten hun gevoelsleven te betreden, wat zij waarschijnlijk wel zo rustig vonden. Ik kan me niet voorstellen dat ik een kind van welke leeftijd dan ook in het kader van seksuele voorlichting zou vertellen dat internet barst van de onprettige porno (voorbeelden laten zien om duidelijk te maken wat je bedoelt) waar ze vooral níet naar moeten kijken, maar dat er ook toffe puberporno te zien is (alsjeblieft, hier de link, ik zet hem bij de favorieten), die wél geschikt is, mochten ze nieuwsgierig zijn.
Het wringt om een kind naar een bron te brengen, waaruit het verondersteld wordt níet te drinken. De daarvoor vereiste opdringerigheid past mij niet. Afgezien daarvan heb ik er alle vertrouwen in dat tieners prima onderscheid kunnen maken tussen porno en huisvlijtseks. Zo dom zijn ze niet. Het zijn de volwassenen die lijden aan plaatsvervangende angsten.
0 reacties
Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.