Even voorgaan

Beste Beatrijs,

Onder het eten doet zich bij ons vaak de volgende situatie voor: mijn dochter vraagt mij om haar iets aan te geven waar zij niet bij kan: een pak vla, karnemelk, boter of iets dergelijks. Voor ik het gevraagde doorgeef, neem ik er vaak snel zelf iets van. ‘Nee,’ zegt dochter, ‘jij moet het gevraagde eerst aan mij geven, en na gebruik geef ik het dan aan jou terug’. Ik vind dat heen en weer reiken onhandig. Met mijn methode kun je aanzienlijk meer tijd besteden aan je eigen bord en gesprek. Vrouw en dochters vinden mij een hork aan tafel.
Zijn zij pietluttig of valt mijn gedrag onder horkerige tafelmanieren?

Mag ik even voor?

Beste Mag ik even voor,

Stel dat er een gast aan uw eettafel was genood, bijvoorbeeld een eerbiedwaardige oude tante of de burgemeester van uw woonplaats. Stel dat deze gast om de karnemelk vroeg. Zou u dan van de gelegenheid gebruik maken om snel uw eigen beker in te schenken, voordat u het gevraagde aanreikte? Nee, mag ik aannemen. U zou eerst de gast terwille zijn en daarna pas uzelf bedienen. Dat is wellicht minder efficiënt, maar wel zo beleefd. Of men binnen een gezin deze egards voor elkaar in acht neemt is een kwestie van gewoonte. Maar uw vrouw en dochters hebben gelijk dat het in het algemeen beleefder/ aardiger/ minder zelfzuchtig is om eerst de ander terwille te zijn en daarna pas zichzelf.