Beste Beatrijs,
We zijn geen fantastische koks, maar kennen wel de charme van dinertjes met vrienden. We maken het huis gezellig, trekken iets leuks aan, doen ons best om iets lekkers op een mooi gedekte tafel te zetten met een goede wijn erbij. Wij hebben beiden een druk werkend leven. Ook zijn we gevoelige slapers en staan altijd vroeg op, daarom willen we eigenlijk dat het niet te laat wordt. Die avondklok beviel ons uitstekend, maar die is nu weer weg. We hebben bedacht om dat schema te blijven aanhouden en onze etentjes van 18.00 tot 22.00 uur te laten duren. Uitbundig, maar wel binnen dit tijdskader. We spreken dat ook af met gasten van tevoren, maar is dit wel betamelijk?
De vorige vrienden bij ons aan tafel zeiden om 22.00 uur: ‘O jee het is tien uur, nu moeten we gaan.’ Dat gaf een vrij abrupt en ongezellig einde van ons avondje. Ergens knaagt nu het gastvrije, gulle geweten aan ons. Kunnen we een eindtijd van 22.00 uur voorschrijven? En zo ja, hoe doe je dat dan op een elegante wijze?
Heimwee naar de avondklok
Beste Heimwee naar de avondklok,
Natuurlijk kunt u een etentje geven binnen een omschreven tijdskader! Er is geen enkele verplichting om zo’n sociale gelegenheid tot in de kleine uurtjes te laten uitlopen. Belangrijk is om dit duidelijk van tevoren voren aan te kondigen, zodat gasten weten waar ze aan toe zijn. U zegt dan, als de uitnodiging voor een bepaalde dag geaccepteerd wordt: ‘Jullie zijn welkom om zes uur en ik zeg er nog even bij dat onze etentjes nooit langer duren dan tot tien uur. Wij zijn gewend om vroeg te gaan slapen en het breekt ons fysiek op als we het later maken.’ Daar zal iedereen begrip voor hebben en, als het goed is, zal niemand bij het vertrek iets zuurs zeggen dat ze nu al eruit gegooid worden. U toont zich gastvrij met een etentje met alles erop en eraan, u legt een redelijke begrenzing aan – het zou gasten niet sieren om te laten doorschemeren dat ze het er niet mee eens zijn.
Het advies is juist wat de vragensteller heeft gedaan: de eindtijd aangekondigd, waarop het abrupte vertrek volgde.
Veel beter is om het niet aan te kondigen, maar om tegen tienen te zeggen: jongens ik schenk nog één keer in maar dan ga ik afruimen want ik moet er vroeg uit morgen. Tip: rek je eerst even uit voor je aan deze speech begint. Om vijf over tien haal je de borden weg, om kwart over tien is iedereen verdwenen.
Het is juist goed om het tot tien uur te laten duren. Nu moest de visite weg terwijl het nog zo gezellig was, en dat blijft hangen: dat het bij u zo gezellig was.