Envelopetiketten schrijven of printen?

Beste Beatrijs,

Condoleances en felicitaties moeten handgeschreven zijn evenals de adressering op een persoonlijk rondschrijven als een uitnodiging, heb ik vroeger geleerd. Tegenwoordig ontvang ik regelmatig huwelijksaankondigingen, geboortekaartjes, overlijdensbrieven met een geprint etiket. Zelfs de vakantiegroeten uit Zwitserland en Sri Lanka zijn voor-geadresseerd. Ik begrijp het gemak wel, maar kan toch nooit het gevoel dat dat niet hoort helemaal van me afzetten. Soms betrap ik me erop te denken: ‘Hé, dat valt me tegen…’ Daarom mijn vraag aan u, ook met het oog op een komende gebeurtenis in mijn eigen familie, wanneer er zo’n tweehonderd enveloppen de deur uit moeten. Is het onderscheid tussen handgeschreven adressering en uitgeprinte etiketten ouderwets en maak ik het mezelf nodeloos moeilijk om daaraan vast te houden?

Schrijven of printen?

Beste Schrijven of,

Het handschrift gaat teloor. Dat is onvermijdelijk, nu iedereen alle correspondentie via de computer afhandelt. Behalve nostalgie valt er weinig overtuigends in te brengen tegen het fenomeen van het geprinte etiket. Toch blijft staan dat een handgeschreven envelop duidt op persoonlijke post en daarom meer nieuwsgierigheid wekt dan de zoveelste circulaire. Zoals de dichter Leonard Nolens schreef: ‘Ik lees zo graag mijn naam en adres / in andermans handschrift.’ Een geprint etiket op een vakantie-ansichtkaart vind ik nogal ver gaan. Dan zal het geschrevene wat ernaast staat ook wel een standaardbericht zijn. Maar goed, u mag nog blij zijn dat u een persoonlijke kaart krijgt in plaats van een rondzend-e-mailtje met de vakantiegroeten. Wat de adressering betreft: op een persoonlijke brief of kaart aan één persoon hoort geen geprint adres, voor een standaardbericht aan tweehonderd mensen is daar niets op tegen.