Eerlijkheid bij het daten

Beste Beatrijs,

Kort geleden leerde ik (vrouw, 50-plus) iemand kennen via een dating-app. Wij wisselden een paar dagen leuke berichtjes uit en besloten af te spreken. Eenmaal oog in oog bleek hij fysiek gehandicapt te zijn, wat uit de foto’s noch uit de gesprekken was gebleken. Ondanks mezelf schrok ik er een beetje van. Ik had het gewoon graag van tevoren geweten, het was voor mij absoluut geen reden geweest niet af te spreken. Het onderwerp is ook tijdens de ontmoeting niet aan bod gekomen, ik vond het toch te ongemakkelijk het aan te snijden. Hij mag natuurlijk helemaal zelf weten wat hij wel en niet van tevoren over zichzelf vertelt, maar dit voelt als iets dat het vermelden waard is. Had hij het moeten zeggen of niet?

Een onprettige verrassing

Beste Een onprettige verrassing,

Uw date-contact had absoluut iets over zijn handicap moeten zeggen. Liegen en verzwijgen liggen heel dicht bij elkaar in zo’n geval. Natuurlijk zullen er veel potentiële contacten weglopen, als hij een nadelig aspect van zichzelf vermeldt. Maar het heeft geen zin om zijn handicap om die reden te verzwijgen, want de niets vermoedende vrouwen die hij op die manier binnen hengelt, lopen alsnog heel hard weg, als het eenmaal van een ontmoeting komt. En de vrouwen die niet meteen hard weggelopen zouden zijn (zoals u) krijgen toch een beetje het gevoel dat er valse voorwendselen zijn gebruikt en de kans is groot dat ze het om die reden alsnog voor gezien houden.

Nee, mensen hoeven niet al hun ziektes en zwaktes op te sommen, voordat ze een date-contact ontmoeten. Maar over substantiële zaken (leeftijd hoort daar bijvoorbeeld ook bij) moet van tevoren openheid betracht worden, zodat de ander daar rekening mee kan houden. Ook voor de gehandicapte dater zelf werkt eerlijkheid beter. Hij/zij is tenslotte op zoek naar iemand die zich hierdoor niet laat afschrikken. Die mensen bestaan. Wie open kaart speelt vindt eerder een onverschrokken partner dan wie er doekjes om windt.