Eenzaam ondanks vriend

Beste Beatrijs,

Ik ben een vrouw van 68, volwassen kinderen, geen kleinkinderen. Vier jaar geleden ben ik gescheiden en sindsdien zeer eenzaam. Eigenlijk mis ik mijn ex nog steeds. Een paar maanden geleden heb ik een nieuwe vriend gevonden die heel graag met mij verder wil in een latrelatie, maar ik voel me eigenlijk niet op mijn gemak bij hem. Geen goed gevoel. Hoewel ik denk dat deze relatie niets kan worden, ben ik toch bang het uit te maken uit angst opnieuw eenzaam te zullen worden. Op mijn leeftijd vind je niet gemakkelijk weer iemand anders. Is het dom door te gaan met een relatie die niet goed voelt en is het egoïstisch iemand aan het lijntje te houden uit angst voor eenzaamheid? Iets is beter dan niets, toch?

Bang voor eenzaamheid

Beste Bang voor eenzaamheid,

Als u zich niet op uw gemak voelt bij uw nieuwe vriend, moet u de relatie verbreken. Het heeft geen enkele zin om een relatie aan te houden zuiver uit angst voor eenzaamheid. Daarmee misleidt u zowel uw vriend als uzelf. Als u tegen afspraken opziet, omdat u eigenlijk helemaal geen zin hebt in die man, kunt u beter in uw eentje thuis zitten. Het is beter om eenzaamheid onder ogen te zien dan net te doen alsof u niet eenzaam bent in een relatie met een man die u diep in uw hart liever ziet gaan dan komen.

Maak het uit en erken uw eenzaamheid. Bedenk verder dat het heel onwaarschijnlijk is dat u op uw leeftijd nog een man zult tegenkomen om uw hele hebben en houden mee te delen. U hebt er een lang huwelijk op zitten en de kans is klein dat u een nieuwe levenspartner vindt om datzelfde vertrouwde gevoel mee te hebben. Meer dan een latrelatie zit er doorgaans niet in, want veel mensen van om en nabij de zeventig die nieuwe relaties aangaan deinzen terug voor nieuwe huwelijken, samenwonen en het veranderen van gevestigde routines. Uw huidige vriend betoont zich geïnteresseerd in de functie van latvriend, maar u hebt geen goed gevoel bij hem, dus hij komt niet in aanmerking voor de vacature.

U maakt meer kans op liefde, als u er niet expliciet naar op zoek gaat.

U kunt beter zelf de eenzaamheidsbestrijding ter hand nemen en dat hoeft niet via de weg van de liefde. Veel senioren leiden gevulde, niet-eenzame levens met behulp van hobby’s, vrijwilligerswerk, al dan niet via de kerk, clubjes om naar theater of musea te gaan, bridgen, wandelen, groepsreisjes, van die dingen. Een kwestie van hun tijd vol plannen met sociale activiteiten, waar ze gelijkgestemden tegenkomen met wie ze het gezellig hebben. Na de afspraken gaan ze dan voldaan naar hun eigen huis, waar ze geen probleem hebben om alleen te zitten, omdat er genoeg sociaals in hun leven aan de hand is. Sommige oudere vrouwen zweren bij deze aanpak omdat ze dan niet meer met een man naar bed hoeven, voor wie ze ook nog moeten koken en wassen. Dat hoeft voor u niet te gelden, maar u maakt meer kans op liefde, als u er niet expliciet naar op zoek gaat.

Concentreer u om te beginnen op de ontwikkeling van vriendschappen in de vrijetijdssfeer, ga vrijwilligerswerk doen, ga uw huis uit. Misschien komt u al doende nog een leuke man tegen die het tot latvriend light of zelfs meer zou kunnen schoppen, maar als dat niet gebeurt, hoeft het geen ramp te zijn, omdat u zelf in staat bent om uw eigen eenzaamheid te bestrijden.