Beste Beatrijs,
Na de geboorte van ons jongste kind, bijna vijfentwintig jaar geleden, zei mijn vrouw: ‘Zo, nu hoeft dat ook niet meer’ (seks dus). En het kwam er ook niet meer van. Omdat ik er per se voor de kinderen wilde zijn en omdat onze relatie verder wel oké was, heb ik me aangepast aan haar wens. Ik had wel altijd de hoop dat het ooit beter zou worden: straks zijn de kinderen het huis uit, straks hebben we meer vrije tijd en dergelijke. Ik heb ook weleens aangegeven dat ik de seks mis, maar dan krijg ik als reactie: ‘Ik wil wel gaan liggen als jij dat zo nodig wil.’ Op die manier hoeft het voor mij niet, al is dat misschien nog beter dan het plan dat de laatste tijd door mijn hoofd speelt: waarom zou ik niet op zoek gaan naar een vrouw die ook naar seks verlangt, maar net als ik een partner heeft die er niets om geeft en bij wie ze niet weg wil? Is dit een raar idee? Bestaan zulke vrouwen überhaupt wel?
Beddendood
Beste Beddendood,
U had hier eigenlijk vijfentwintig jaar geleden iets aan moeten doen, toen uw vrouw eenzijdig de seks opzegde. Daar had u zich niet bij moeten neerleggen, want het vooruitzicht van nog decennia lang bij elkaar zijn zonder enige fysieke intimiteit is erg armzalig. Dat leidt op den duur tot verkilde verhoudingen.
Nu bent u vijfentwintig jaar verder, maar het probleem is er niet minder op geworden. Het eerste wat u te doen staat is het toch nog eens een rustig en open gesprek met uw vrouw te voeren. U legt uit dat de totale afwezigheid van seks in uw huwelijk u zwaar valt. Vraag haar wat haar gedachten hierover zijn. Vraag haar of u dingen verkeerd hebt gedaan die u zou kunnen bijstellen. Vraag haar ook of ze iets kan bedenken om uw gemis te verlichten. Misschien heeft ze nog een ander idee dan ‘gewoon maar gaan liggen’. Als er niets concreets uit het gesprek komt, maar uw vrouw erkent wel dat er een gezamenlijk probleem is, kunt u voorstellen om naar een relatietherapeut te gaan die stellen met (seks)problemen bijstaat. Hopelijk is uw vrouw daar voor in. Als uw vrouw daar niets voor voelt, kunt u haar meedelen dat u op een andere manier uit deze impasse wil komen, namelijk door seks buiten uw huwelijk te zoeken, omdat dit aspect van het leven voor u te belangrijk is om helemaal van af te zien. Er bestaan internetdatingsites die vooral op seks gericht zijn, waar ook vrouwen zijn ingeschreven, en waar u vast wel gegadigden zult kunnen vinden.
Dringend advies: doe dit in alle openheid, want als u het stiekem doet, komt er alleen maar meer ellende. Uw vrouw moet weten waar ze aan toe is. Als uw vrouw u verbiedt om seks buiten de deur te zoeken en niet bereid is tot enig compromis, wordt het tijd om het huwelijk toch maar voor gezien te houden. Dan kunt u nog steeds vriendschappelijke betrekkingen met uw vrouw erop nahouden, maar dan woont u elders en leidt uw eigen leven.
Een herkenbaar beeld dat hier beschreven wordt. Alle issues en opties heb ik met mijn vrouw besproken en het enige aanvaardbare voor haar was betaalde sex. Op die manier had zij geen risico op verliefdheid. Dat werkte deels voor mij maar was bij lange na niet bevredigend genoeg en ook nog eens prijzig. En last but not least deelde ze al deze informatie met haar familie.
Uiteindelijk heb ik gekozen voor mijn eigen geluk en zijn we gescheiden. Intens gelukkig met die beslissing en mijn leven nu met veel aandacht, knuffels en seks.
Wat een herkenning. En het komt binnen.
Wij hebben daar ook in gezeten. Ik wilde altijd seks, mijn man minder. We wisten op een gegeven moment echt zeker dat we maar moesten scheiden ondanks onze liefde voor de kinderen. Door ons geloof in God hebben we het nu .. heel goed samen! We hebben gebeden en we hebben even hulp gehad van een relatietherapeut. Hoe dan ook: altijd in gesprek blijven met de ander. Dat was onze kracht geweest vanaf het begin. En inderdaad: niet achter je vrouw om dingen doen. Zulke koppels kennen wij ook: alleen maar ellende gehad en veel geld aan echtscheidingsadvocaten kwijt. En.. probleemkinderen gekregen.
Hier is wel wat aan vooraf gegaan. als het voor de partner ook zo’n feest was geweest dan was het waarschijnlijk niet gestopt.
Als je een huwelijk aangaat dan probeer je toch zo goed mogelijk voor elkaar te zorgen. Dat niet iedereen dezelfde behoeftes heeft is normaal maar je moet toch ook wel eens aan een ander zijn behoefte tegemoet komen.
De uitspraken van deze vrouw lijken erg gefrustreerd en ook hatelijk.
Het lijkt mij dat het verstandig zou zijn om dingen te gaan ondernemen die u allebei graag doet. Quality time en wellicht vloeit hieruit iets voort?
Mij lijkt het als u het buiten de deur gaat zoeken het huwelijk ook voorbij zal gaan.
Verras uw vrouw eens met een mooie reis. Dring niets op en kom erachter of er nog toekomst is voor u beiden en of u voor elkaar wil blijven kiezen.
En ja, er bestaan vrouwen die een seksuele relatie zoeken naast hun huwelijk, die zijn bijv. te vinden via de website second love. Ik ken alleen maar ellendige ervaringen van mensen die achter de rug van hun partner om via die website aan het rommelen waren (dat de partner erachter kwam, vervelende scheidingen ed) dus het advies om in openheid te opereren lijkt me verstandig.
Herkenbaar. En naast de tafelmanieren (zie andere vraag) een reden dat mijn ex nu mijn ex is. Daarmee heb ik nog steeds geen sex (sex alleen om de sex heb ik niet zoveel mee), maar ook de frustratie niet meer. Een verademing!
Dat een partner een lager of geen libido heeft kan gebeuren, maar weigeren er iets aan te doen uit liefde voor de ander, dan is het wat mij betreft een makkelijke zaak. Een dergelijk gebrek aan respect voor een geliefde betekent simpelweg geen liefde. Einde verhaal, scheiden. Het is niet anders….
En @Maria Helena, daar hoeft niets aan vooraf te zitten. Wat een ronduit walgelijke opmerking/suggestie dat het wel aan Beddendood zelf zal liggen. Bah!
Het komt me voor dat uw vrouw over weinig empathie beschikt. In ieder geval ten aanzien van uw minnelijke wensen en behoeften. Is die emotionele zuinigheid of afwezigheid ook op andere vlakken merkbaar dan zou ik een relatietherapeut of scheiding direct overwegen. Misschien kan het haar helpen om aan te geven dat seks een uiting van liefde is en tevens een erkende primaire levensbehoefte is. En uit die overwegingen zelf ook voor invaliden via de zorgverzekeraar vergoed wordt. Indien het gewicht dat u er aan toekent, onvoldoende is om haar tot meer moeite te bewegen, kan die informatie haar mogelijk tot meer inspanningen bewegen: emotioneel en seksueel.
Mogelijk heeft uw echtgenote zelf een (psychologische) aandoening onder de leden waardoor ze zo minzaam tegenover uw seksuele wensen, of seks in het algemeen staat. En kan een therapeut haar helpen. Indien dat niet het geval is, valt voor uw relatie te vrezen: hoe compleet kan een huwelijk zonder minnelijke relatie zijn? Daar zal minnaaarschap of betaalde seks weinig aan veranderen. Openlijk noch heimelijk. Maar met uw wens en pogen is niets mis.
Heel herkenbaar, mijn man wil al zeker 25 jaar geen seks meer. Heel erg jammer. Vreemd gaan is geen optie voor mij. Omdat we afgesproken hebben om niet vreemd te gaan. Ik mis seks heel erg. Mijn man heeft een medisch probleem waardoor gemeenschap niet gaat. Dat is voor mij helemaal niet erg, als we maar intimiteit hebben.
Misschien een keer naar een seksuoloog
Prima advies van Beatrijs, maar ze gaat voorbij aan het aspect dat je niet kunt onderhandelen over de (seksuele) aantrekkingskracht. Dat is er of dat is er niet. In dit geval dus niet (aan de kant van de vrouw). Mijn advies zou zijn om, voor alle zekerheid, als man ook even heel eerlijk naar jezelf te kijken: ben ik nog wel ‘aantrekkelijk’ in meest brede zin des woord? Ben ik fysiek en psychisch op mijn beste kunnen? Heb ik mijn zaakjes op orde? Ik zeg niet dat het in dit geval van toepassing was, maar ik heb in mijn directe omgeving diverse huwelijken op de klippen zien lopen doordat de man zich zelf niet meer in acht nam: elke avond Netflixen met een biertje, bovenmatig veel gamen, rotzooi eten, niet meer sporten, porno kijken, zijn huishoudelijke taken niet op orde hebben (zodat zijn vrouw altijd bij hem kwam klagen), op elk gebied weinig initiatief tonen, behalve als het om seks ging en vaak ‘bang’ zijn voor je eigen vrouw (constant op eieren lopen richting haar).
Is dit herkenbaar? Zo ja dan, ga gezond eten, ga 4x in de week sporten (krachttraining bijvoorbeeld), slaap voldoende, ga een interessante hobby doen (voor mij was dat – naast sporten – filosofische werken lezen ( kan de Stoa aanbevelen voor een betere mindset b.v. Marcus Aurelius of Epictetus). Wees verder sociaal en leer aan om met iedereen een praatje te kunnen maken. Zorg verder dat je bij de huishoudelijke taakverdeling ook je zaakjes op orde hebt. Mocht dit allemaal na 1 jaar geen of weinig effect hebben op je (seks)leven: volg dan het (eind)advies van Beatrijs op waarbij je nu zelfs het extra voordeel hebt dat je, in alle opzichten, super fit bent, dus je ‘wint’ sowieso, maar misschien niet je huwelijk.