Beste Beatrijs,
Mijn ouders zijn zeer streng gereformeerd en vrouwen horen volgens hen een rok te dragen. Zolang ik thuis woonde heb ik mij aan deze regel geconformeerd. Nu ben ik al enige tijd getrouwd, we leiden ons eigen leven, ik draag wat ik wil, vaak een broek, soms een rok, en onze dochters van vijf en zeven ook. Maar mijn ouders eisen, wanneer we bij hen op bezoek komen, dat ik en onze dochters een rok aan hebben. Dit stuit mij tegen de borst – bij mijn ouders moet ik toch kunnen dragen wat ik wil? Of moet ik mij aanpassen aan hun eisen?
Strenge kledingeisen
Beste Strenge kledingeisen,
U bent een volwassen vrouw, u hebt een gezin met kleine kinderen, het gaat te ver dat uw ouders u en uw kinderen kledingvoorschriften opleggen. Buiten het zicht van uw ouders draagt u broeken en uw dochters ook. Zodra uw ouders de deur uitgaan, zien ze vrouwen die broeken dragen op straat, in winkels, in het openbaar vervoer, in wachtkamers.
Ik begrijp wel dat het dragen van rokken voor uw ouders belangrijk is binnen hun overtuiging en dat het hun pijn doet, als hun dochter door het dragen van een broek laat zien dat ze – althans op dit punt – afstand heeft genomen van het geloof waarin ze is opgevoed. Het is in zekere zin ook makkelijk voor u om u – verstand op nul – maar te conformeren aan wat ze van u verwachten. Dan bent u van het gezeur af. Het vereist moed om tegen uw ouders in te gaan. Ik raad u aan om er toch eens een gesprekje aan te wijden. Dat kan met uw ouders samen of met een van hen apart (degene met wie u het makkelijkste kan praten). Biecht op dat u, sinds u het huis uit bent allang broeken draagt en vraag toestemming om dat ook in hun gezichtsveld te doen, omdat u het verwrongen vindt om zich tegenover hen anders uit te monsteren dan zoals u het in het dagelijkse leven gewend bent.
Stel hun de gewetensvraag of zij het contact zullen verbreken, als ze u en uw dochters in een broek zien. Zo ja, dan kunt u zich beter aanpassen, voordat u bij hen langs gaat, want die prijs is te hoog. Zo nee, dan hebt u uw vrijheid binnen. Dan zullen uw ouders het nog steeds vervelend vinden, maar op den duur wennen ze er wel aan.
Nooit conformeren aan stellingen uit de vorige eeuw en de geopperde gewetensvraag al helemaal niet stellen, U heeft het recht te dragen wat u zelf wilt, deze optie zit al in de schepping ingebakken: eigen denkvermogen en individuele wil (anders had de goeie God ons wel een collectief denkapparaat gegeven, nietwaar?). Het gegeven advies is onjuist.
Deze reactie wordt zeer wrsch. niet geplaatst, omdat men hier altijd binnen de lijntjes dient te kleuren, is de ervaring.
Beste Strenge Kledingeisen u schrijft : Nee dat is NIET zo: elke gelegenheid vereist een passend tenue en bij uw ouders is dat een rok voor de vrouwelijke bezoekers omdat zij dat als gastgevers vragen. Het lijkt mij nogal puberaal om die kleine moeite voor het plezier van je ouders niet te willen nemen. Een feestelijk jurkje voor uw dochters zal het plezier in het bezoek zowel voor hen als voor uw ouders vergroten, want een feestje is zo’n bezoek voor uw ouders.
Met overleg is veel op te lossen en etiquette gaat over omgangsvormen. Je moet daarin dus niet te principieel willen zijn. Maar er zijn situaties waarin je behoefte kan hebben aan een duidelijke richtlijn en dit lijkt me er een van. Is de prijs te hoog als de ouders geen contact meer willen hebben als de dochter geen rok meer wil dragen? Mij lijkt dat zelfbeschikking hier belangrijker is dan onderhorig blijven aan het dictaat van de ouders. De prijs daarvan is nog veel hoger: je blijft dan kind en dat tast je waardigheid aan. Trek uit die rok, en aan die broek! Dan maar geen contact.
Ik ben het niet met Dhr Bik eens, die volgens mij zelf kerkelijk is en daarom wat anders naar zaken kijkt. Het verplicht dragen van rokken is een gewoonte die echt alleen nog wordt opgelegd binnen de zwaardere protestantse stromingen en dat “kleine plezier” dat je je ouders doet is erg schijnheilig als je er niet duidelijk bij zegt dat je echt alleen voor hen die jurk en die rok uit de kast haalt en dat je dit soort regels verder niet volgt. Als de ouders alleen plezier beleven aan dat “kleine feestje” van het bezoek als de dochter en kleindochters een rok dragen lijkt me dat ze eens serieus naar hun prioriteiten moeten kijken.
Liever geen contact dan een eenzijdig afgedwongen contact, lijkt mij. Ben bang dat dit kledingvoorschrift niet het enige onderdeel is van het keurslijf waarin deze ouders hun (klein)kinderen proberen te dwingen. Een bezoek aan dit soort mensen lijkt mij zeker geen feestje maar meer een verplichting. En bepaald geen goed voorbeeld voor de kleinkinderen. Zij hebben niet veel aan dit soort grootouders.
Ik lees in de brief dat het gaat om bezoek van het gezin aan de ouders. Andersom (dus als ze bij het gezin komen) stellen ze blijkbaar niet de ‘eis’ v.w.b. kledingkeuze, dus ze houden het wel bij hun eigen privésfeer en niet als zij bij hun dochter op bezoek komen. Dat scheelt al een stuk! Om hen te plezieren zou ik dochter wel in een rok verschijnen en v.w.b. de kinderen niet altijd strak aan houden. Ik zou hun dit wel meedelen, dan weten ze dat je het doet voor hen en zodra ze beginnen te zeuren is het een ander verhaal: einde welwillendheid.
U hebt zowel rokken als broeken, dus het kost u geen enkele moeite om bij bezoek aan ouders een rok boven een broek te verkiezen. U weet heel goed dat uw ouders verankerd zijn in hun overtuigingen en dat u ze voor het hoofd stoot als u in een broek gekleed op bezoek komt. Wat denkt u te bereiken met deze dwarsliggerij? Een familiebreuk? Het sop is de kool niet waard.