Beste Beatrijs,
Onlangs nodigde onze ontzettend aardige buurvrouw ons uit om eens te komen eten. Toen we haar op straat zagen twee dagen voor de bewuste datum, zei ze dat ze met veel plezier bezig was met de voorbereidingen van … (iets wat ik helemaal niet lust). Ik ben niet kieskeurig, maar er zijn een paar gerechten die ik gewoon niet door mijn keel kan krijgen en dit is daar één van. Desondanks zijn we uiteraard bij haar gaan eten en heb ik met wat trucs en veel doorzettingsvermogen een klein beetje van het hoofdgerecht naar binnen gekregen. Mijn vrouw vond het gelukkig wel lekker. De buurvrouw heeft niet gemerkt dat ik er nauwelijks van at. Heb ik er goed (beleefd) aangedaan door te zwijgen of had ik iets over mijn probleem met dit gerecht kunnen zeggen?
Minder smakelijk gegeten
Beste Minder smakelijk gegeten,
Als een gast bij iemand thuis een gerecht krijgt voorgeschoteld waar hij een afkeer van heeft, zit er weinig anders op dan het toch maar eten. Zoals u ook gedaan hebt: zo weinig mogelijk, beetje smokkelen, doorslikken zonder te proeven. Dit is een kwestie van pech hebben. De gastvrouw heeft het met liefde bereid en dan ga je niet roepen dat je het niet lust. Maar in uw geval hoorde u bij toeval al eerder dat de buurvrouw bezig was met de voorbereidingen van iets wat u tegenstaat. Op dat moment had u haar zeker kunnen waarschuwen. Misschien vertelde de buurvrouw zelfs wel waar ze mee bezig was, juist om te checken of dat een goed plan was. Iemand die mensen voor het eerst te eten krijgt, kondigt vaak aan: ‘Zeg, ik ben een visschotel van plan. Jullie hebben toch geen probleem met vis?’
Dus u had tegen haar kunnen zeggen: ‘Ik eet eigenlijk alles, maar zuurkool (of wat het dan ook was) vind ik lastig. Ik heb het vaker geprobeerd, maar het kan me niet bekoren. Het spijt me vreselijk.’ En dan zegt zij natuurlijk: ‘O, geen probleem, joh, ik ben blij dat ik het weet. Dan maak ik iets anders.’ Als het menu toch ter sprake komt, is het beter om uw afkeer van een bepaald gerecht toe te geven, al was het maar om later de situatie te voorkomen dat de buurvrouw zegt: ‘Kom nog eens bij me eten, dan maak ik mijn speciale zuurkool, die jullie vorige keer ook zo lekker vonden!’
Van te voren bespreken is veel handiger. Zo heb ik als kind jaren lang pudding moeten eten bij een vriendinnetje, omdat ik riep: “Pudding? Heerlijk…” omdat ik de moeder die het had gemaakt wilde sparen, terwijl de rillingen altijd over mijn rug liepen van de drilpudding….