Beste Beatrijs,
Ik ben ten einde raad. Mijn man weigert om op tijd aan tafel te komen. Hij zit altijd op z’n kamer achter zijn computer. Wanneer ik roep dat we gaan eten, komt hij niet. Ik roep hem twee keer, hij komt niet. Ik ga dan gewoon eten met de kinderen. Als hij eindelijk komt, zijn wij al bijna klaar. Dit gaat al jaren zo. Hij belooft altijd dat het niet meer zal gebeuren of hij ontkent dat hij te laat is. Ik kan niet van hem op aan. Hij heeft de kinderen niet naar bed gebracht, wanneer ik laat terug kom van een vergadering. Wanneer we een dagje weg willen, werkt hij ook niet mee. Hij is heel traag en komt zijn bed niet uit. Wil dan ook nog eerst koffie. Ik heb ook wel eens niet voor hem gekookt, geen thee gezet, zijn shirts niet gestreken, zonder hem met de kinderen weggereden naar de dierentuin, maar het raakt hem niet. Maar o wee als hij naar zijn vrienden wil, zijn ouders, zijn werk, zijn sport, dan heeft hij ineens haast. Hij spreekt mij ook altijd tegen waar anderen bij zijn. Bij zijn ouders, vrienden, de buren. Ik durf mijn mening bijna niet te geven waar anderen bij zijn. Ik hou het al jaren vol, maar ruzie maken heb ik opgegeven. Ik krijg stress van deze man. Wat kan ik doen?
Man ligt dwars
Beste Man ligt dwars,
Dit ziet er niet goed uit. Uw man onttrekt zich aan het gezinsleven. Hij eet niet mee aan tafel, reageert niet als u hem roept, zit alleen maar achter zijn computer. Hij is eigenlijk een groot blok aan het been, een sta-in-de-weg die alleen maar last voor u met zich meebrengt. Hij heeft geen oog voor het gemeenschappelijk belang, alleen voor zijn eigen gerief. Bovendien valt hij u ook nog eens af in het bijzijn van anderen.
U hebt al van alles geprobeerd tot en met weigeren voor hem te koken en te strijken aan toe, maar het helpt niet. Ik vrees dat dit huwelijk zijn beste tijd gehad heeft. Als uw man alleen maar stress en niets leuks meer oplevert, dan moet u van hem af. Probeer eerst relatietherapie. Zeg tegen hem dat het zo niet langer gaat en vraag hem of hij bereid is om professionele hulp in te roepen voor het redden van uw huwelijk. Als hij daar geen zin in heeft – alle tekenen wijzen erop dat hij daar niet voor te porren zal zijn – kunt u zich de moeite van een therapeut besparen en meteen aankloppen bij een echtscheidingsadvocaat. Zet er vaart achter, want het is geen doen om op zo’n manier een huwelijk overeind te houden. Zonder hem zult u beter af zijn dan met hem.
Heb ook zo’n passief agressieve man gehad en van hem scheiden was zo’n bevrijding. Succes!
Wat Beatrijs stelt is terecht. Tenzij het mogelijk zou kunnen zijn dat uw man een vorm van autisme of andere psychi(atri)sche aandoening heeft – iets dat zijn gedrag bij mij als gespecialiseerd behandelaar oproept – dan zou u zich daarin kunnen verdiepen en overwegen of u dat pad met uw man wilt bewandelen. Sterkte.
Hartelijk dank, we genieten elke week!
Dat klinkt mij in de oren als een man met het asperger syndroom. Martine Delfos heeft daar een zeer verhelderend boek over geschreven. Heel veel sterkte!
Alleen thuis een stoornis en niet bij vrienden, familie en op het werk? Als er al sprake is van een stoornis dan van een narcistische, gezien het krenken en egocentrisme.