Beste Beatrijs,
Ik (single man van 57) ben sinds een maand verhuisd. Ik heb hele aardige Syrische buren gekregen, die mij nu al drie keer ’s avonds een bord warm eten hebben gebracht. Hun zoontje brengt het steeds langs. Zij vertelden mij dat dit een Arabische gewoonte is om nieuwe inwoners te verwelkomen. Ik vind dit natuurlijk heel aardig en ook hartstikke leuk. Het probleem is alleen dat ik niet goed weet hoe ze te bedanken of iets terug te doen. Vorige week heb ik hun (afgewassen) bord teruggebracht met een kruidkoek van de supermarkt erbij. Maar de moeder spreekt nauwelijks Nederlands en nam dit ‘tegengeschenk’ wat onhandig aan (en liet me ook niet binnen verder). Wat kan ik verder nog doen? De mensen uitnodigen op de koffie? Maar hoe moet dat als de ouders nauwelijks Nederlands spreken? Hoe kan ik een goede relatie met deze buren opbouwen en ook attent terug zijn?
Wat voor tegenprestatie?
Beste Wat voor tegenprestatie,
In veel niet-Nederlandse culturen is men gewend om veel eten klaar te maken, soms ook iets extra’s voor onverwachte bezoekers of voor de buren. Het bezorgen van een bord eten komt voort uit gastvrijheid en vrijgevigheid en is een manier om een goede relatie met de buren op te bouwen. Het eten is vaak heerlijk, dus u kunt het geschenk gracieus accepteren en er hartelijk voor bedanken, maar het vereist niet dat u op uw beurt een bord andijviestamppot aflevert bij hun voordeur. Er wordt niets voor terugverwacht, ook al wordt dit gevoel bij de ontvanger wel degelijk opgewekt.
Als wederzijds bij elkaar over de vloer komen er om een of andere reden niet in zit, kunt u de buren altijd een hartelijk begroeten op straat en een kort praatje houden. Ook kunt u (misschien via de zoon?) laten weten dat u, als ze ergens hulp bij nodig hebben (brieven, formulieren, tips voor het een of ander) hen met alle plezier verder helpt. Daarmee toont u in ieder geval uw welwillendheid. Als u nog een keer iets in natura terug wil geven, raad ik u aan niet zomaar wat zoetigheid te kopen, maar een of andere seizoensgebonden lekkernij aan te reiken. Voorbeelden hiervan zijn speculaas, marsepein of een banketstaaf met amandelspijs in de Sinterklaastijd of een kerststol met Kerstmis dan wel oliebollen met Oud & Nieuw. U kunt dan erbij vertellen dat dit iets is wat Nederlanders eten bij dit speciale feest.
Ik weet uit eigen ervaring dat ‘praten met handen en voeten’ veel opvangt als de gesproken taal een probleem is.
Het is zeer verrijkend om elkaars taal te leren verstaan en kennis te maken met andere gebruiken.
Het zorgt ook regelmatig voor grappige misverstanden omdat sommige woorden in verschillende landen wel bestaan, maar een totaal andere betekenis hebben.
Nodig ze gewoon eens uit voor een kopje thee, het hoeft niet lang te duren.
Wellicht kent de zoon de Nederlandse taal beter.
Hij hoeft niet als volleerde tolk op te treden, maar hij kan dan af en toe wat verduidelijken en zo ontstaat er vanzelf een meer ontspannen sfeer.
Wat een ontzettend leuk probleem en oplossing!
Wij hadden vroeger drie Pakistaanse gezinnen als buren in de portiekflat. Ook wij kregen af en toe een schaal met een rijstgerecht. Heerlijk inderdaad!
Dat de buurvrouw een retour-geschenk wat “onhandig” aannam en u verder niet binnen liet, kan te maken hebben dat zij eigenlijk helemaal geen contact mag/wil hebben met mannen. Zeker niet onverwachts en zonder haar eigen man in de buurt. Dat was bij ons het geval. Met mij vrouw verliepen zulke contacten dan ook veel losser (onze buren spraken vlekkeloos Engels, dat wel).
Dat stroeve is u en mij niet aan te rekenen, hoor. Volgt u vooral Beatrijs’ sympathieke raad op. Het is alleen goed te weten, waar het gedrag van de buurvrouw mogelijk vandaan komt.
Ik woon in Jordanie en word regelmatig voorzien van een maaltijd van de overburen. Lekker!
Een tegenprestatie wordt niet verwacht, maar ik neem altijd Nederlandse dingetjes mee voor hen (stroopwafels, kaas, etc).
In de Arabische wereld is het sociale vangnet veel uitgebreider dan in NL. Je staat voor je buren en je buren voor jou!