Beste Beatrijs,
Een bevriend stel heeft me ook dit jaar weer uitgenodigd voor een diner op eerste Kerstdag in een zeer exclusief restaurant. We doen dat al een aantal jaren en er is al gereserveerd. Wat blijkt? Via, via heb ik vernomen dat ze mijn grootste vijanden (dat weten ze best) óók hebben uitgenodigd. Wat nu? Gewoon gaan en lachend een flesje Tabasco over hun eten uitschudden? Of er op een andere nette manier onder uitkomen? Ik zit er een beetje mee in m’n maag.
Een vijand aan de kerstdis
Beste Een vijand aan de kerstdis,
Er zijn twee mogelijkheden: ofwel u besluit dat het tijd is om de strijdbijl te begraven, u gaat naar het diner en u doet onder het motto ‘vrede op aarde’ alsof er niks aan de hand is. In dat geval gedraagt u zich beleefd en u doet gezellig mee met de conversatie. De andere optie is om uw vrienden op te bellen en u bij nader inzien af te melden voor het diner. Bijtijds afzeggen mag altijd, dus ook voor een kerstmaaltijd. Als uw vrienden vragen waarom, kunt u eerlijk zeggen dat de eetlust u vergaat bij het vooruitzicht om met uw grootste vijand aan tafel te moeten zitten. Ook mentaal zult u dan niet op uw best zijn, voldoende reden waarom u het vrolijke kerstgezelschap de aanblik van uw chagrijnige aanwezigheid wil besparen.
Dit verhaal roept nogal wat vragen bij me op. Uw vrienden hebben uw grootste vijanden voor het kerstdiner uitgenodigd, hoewel ze weten dat er vijandschap tussen u heerst. Waarom hebben ze dat gedaan? Zit er een bepaalde bedoeling achter? Misschien goed om daar allereerst achter te komen. En hoe staan uw vijanden tegenover deze uitnodiging? Hebben uw vrienden daar zicht op? Als het een poging tot verzoening is, vind ik die wat ongelukkig bedacht. In ieder geval lijkt me open kaart spelen de beste oplossing voordat u straks al of niet aan tafel zit.
Dat is wel erg dramatisch: “mijn grootste vijanden.” Als je dat soort grote woorden gaat gebruiken, dan wil ik wel uitleg. Anders kan ik alleen maar denken dat je ’t over de vijand in oorlog hebt.