Een afgedwongen speech

Beste Beatrijs,

Een van de teamleden verlaat onze organisatie, omdat hij een andere baan heeft gekregen. Als afscheid krijgt hij een etentje met een beperkt aantal collega’s. Als leidinggevende heb ik dit met hem doorgesproken. Nu blijk ik tot mijn verbazing niet uitgenodigd voor het etentje. In onze organisatie is het de direct leidinggevende die een toespraak houdt bij een afscheid. Omdat ik er niet bij zal zijn, heeft een andere collega de taak overgenomen om te speechen, maar van mij wordt verwacht dat ik die speech schrijf. Ik voel daar niets voor en heb dit geweigerd. Ik had als leidinggevende met alle plezier een speech willen houden, maar ik ben geen speechschrijver voor derden. Hoe kan ik me verweren tegen de aantijging dat ik emotioneel en onprofessioneel handel? Ik had altijd een prettige werkrelatie met de vertrekkende collega.

Tweedehands speech?

Beste Tweedehands speech,

Dit is heel simpel. Uw aanwezigheid is niet gevraagd bij het afscheidsetentje, dus u schrijft ook geen speech. Een afscheidstoespraak is iets persoonlijks, waarin de leidinggevende de loftrompet steekt over degene die vertrekt en een paar herinneringen ophaalt of wat grappige anekdotes vertelt. Het slaat nergens op om zo’n toespraak te schrijven en die door iemand anders te laten voorlezen. U bent geen buikspreker en de persoon die zich als spreker heeft opgeworpen is geen buikspreekpop. De collega die nu de taak op zich heeft genomen om de toespraak te houden, zal zijn eigen woorden in het gelid moeten zetten. Trek uw handen af van het afscheid en deel betrokkenen mee dat professioneel handelen in dit geval betekent dat u zich aan een gezelschap waar u fysiek niet gewenst bent ook niet mentaal wil opdringen.