Ze doen alsof ze zich opofferen

Beste Beatrijs,

Mijn man en ik, allebei werkend, hebben twee kinderen van drie en vijf jaar voor wie we professionele opvang hebben geregeld. Voor de geboorte van de oudste hebben mijn ouders duidelijk gemaakt dat ze niet structureel wilden oppassen, alleen incidenteel. Dat is natuurlijk hun goed recht. Maar toen de oudste eenmaal geboren was, bleken ze maar al te graag op te willen passen. Ze zijn dol op de kinderen en de kinderen op hen. Wat mij dwars zit is dat mijn ouders, als ik hen vraag (hooguit eens per twee maanden), altijd doen alsof het een grote opoffering is, terwijl ze het volgens mij heerlijk vinden.

We hebben expres een paar maanden lang geen beroep op mijn ouders gedaan en toen vroegen ze na een tijdje zelf of ze weer eens konden oppassen. Maar als die gelegenheid zich voordoet (omdat de school een dag sluit of zo), begint het gemekker weer: ‘Wat zou je moeten zonder ons?’, ‘Ja hoor, je roept maar en wij komen wel weer opdraven’, ‘De opa en oma oppascentrale is 24 uur per dag beschikbaar’. Op mijn vraag of ze het eigenlijk wel leuk vinden reageren ze vervolgens altijd positief. Ik laat nooit na te bedanken en te benadrukken dat ik blij ben dat de kinderen het zo leuk bij ze hebben. Toon ik niet genoeg dankbaarheid? Of moet ik de ongemakkelijke grapjes maar over me heen laten komen?

Een gunst maar niet van harte

Beste Een gunst maar niet van harte,

Weg met de dubbele boodschappen!

Uw ouders gloriëren in hun rol van redder in de nood en hebben geen oog voor de voordelen die zij aldus voor zichzelf behalen. Blijkbaar hebben zij er behoefte aan zichzelf als dienstbaar en opofferend te afficheren, zodat u des te meer bij hen in de schuld komt te staan. Dit is een subtiele manier om de baas over u te spelen en aan dit patroon van in dezelfde adem aantrekken en afstoten moet een eind komen. Weg met de dubbele boodschappen! Oppassen door familie is een gevoelig punt. Er zijn inderdaad mensen die hun ouders onder druk zetten om op de kleinkinderen te passen. Het siert u dat u daar niet bij wil horen, dus uw ouders moeten niet doen alsof dat wel zo is.

De volgende keer als ze grapjes maken over hun 24-uur-oppascentrale, zegt u: ‘Even voor alle duidelijkheid: vinden jullie dat we misbruik van jullie maken?’ Dan zeggen ze waarschijnlijk: ‘Nee’. Check of ze zich niet overvraagd voelen, of ze misschien geen ‘nee’ durven te zeggen, of het niet te zwaar voor ze is of dat er andere wrevels zijn. Zo niet, vraag dan of ze alsjeblieft willen ophouden met zichzelf als dienstknechten afschilderen die bij nacht en ontij worden opgetrommeld, omdat u daarmee het gevoel krijgt dat u een onterecht beroep op hen doet. Druk ze op het hart dat u hen alleen wil laten oppassen als zij het oprecht leuk vinden. Als ze er plezier in hebben, moeten ze niet doen alsof ze worden uitgebuit, ook niet bij wijze van grapje, omdat u hun dan liever helemáál niet meer vraagt om op te passen. Houd u aan uw woord en trek een volgend oppasverzoek onmiddellijk terug bij het geringste vertoon van slachtofferschap.