Beste Beatrijs,
Onze oudste dochter gaat binnenkort trouwen. Als gezin hebben we altijd veel opgetrokken met de gezinnen van mijn twee zussen. Onze dochter wil hen als daggasten vragen op haar bruiloft. Heel leuk natuurlijk, maar ik heb ook nog een broer. En hij en zijn gezin zijn wel op het feest welkom, maar worden niet als daggast uitgenodigd. Ik vind dit ten opzichte van hem best vervelend. Mijn man en ik hebben het erover gehad met onze dochter, maar ze zegt dat ze ‘niets met hen heeft’. Dit zit me toch niet lekker. Wat te doen?
Bruiloft zonder oom
Beste Bruiloft zonder,
Het is geen goede opzet om één oom uit te sluiten van een gelegenheid waar verder de hele familie wel is uitgenodigd. Uw broer en zijn gezin zullen dit opvatten als een teken dat zij als tweederangsfamilie worden beschouwd. Zoiets zet kwaad bloed en daar komt ruzie van. Misschien dat uw dochter dat niets kan schelen, maar uw broer zal het niet alleen haar maar zeker ook u kwalijk nemen. En u zit toch niet te wachten op een vete met uw broer? Zet uw dochter onder druk dat zij haar oom wél uitnodigt. Het is totaal onbelangrijk of zij wel of niet ‘iets met hen heeft’. Het gaat hier om rechtvaardigheid binnen de familie. Zij hoeft zich bovendien tijdens die dag niet met hem te bemoeien en ze zal verder toch geen last van hen hebben?
Als het een kwestie van geld is (dat uw dochter geen zin heeft om meer geld aan daggasten te besteden), kunt u aanbieden zijn deel te betalen. Als u toch al betaalt (als ouders van de bruid), kunt u helemaal doordrukken dat uw broer plus gezin wordt uitgenodigd. Als de contacten tussen uw dochter en deze oom plus gezin zo gering zijn, dan bestaat er bovendien een gerede kans dat dit gezin (of een deel daarvan) de uitnodiging beleefd afslaat wegens geen tijd, en dat er een of twee van hen alleen ’s avonds komen. Maar ze moeten wel voor de hele mikmak worden uitgenodigd.
Beste Bruiloft zonder Oom,
Binnenkort ga ik zelf trouwen en nodig ook niet al mijn ooms en tantes uit voor de hele dag, maar wel voor de receptie.
Ik voelde mezelf eerst ook verplicht als ik de een uitnodig om ook de ander dan maar uit te nodigen.
Echter hebben mijn ouders aangegeven dat het onze dag is en dat wij de mensen moeten uitnodigen die wij erbij willen hebben.
Voor ons zijn dit de mensen die een belangrijke rol in ons leven spelen of dit altijd gedaan hebben.
Ik vind pesoonlijk dat dit ook eigenlijk wel een beetje logisch klinkt, waarom zou je ooms en tantes moeten uitnodigen, waar je weinig contact en dus weinig binding mee hebt.
Het lijkt mij ook niet een kwestie van geld, maar van gevoel.
Ik ben het dan ook niet eens met dat u de druk moet opvoeren of uw dochter moet pushen deze oom en tante wel uit te nodigen.
Als deze mensen hier kwaad om worden, zegt dat meer over hen dan over uw gezin.
Ik vind ook niet dat u verantwoordelijk bent voor de keuze die uw dochter hierin maakt. Het is haar dag en geen familieverplichting.
Ik ben het wel met Beatrijs eens, want in dit geval wil de bruid één iemand uitsluiten, en dat zet kwaad bloed. Heel anders is het in mijn ogen wanneer iemand een stuk of 10 ooms en tantes heeft en dan die ene lievelingstante voor iets extra’s uitnodigt.
Ik dacht dat volgens de etiquette de uitnodigingen via het bruidspaar liepen, en dat ouders die zich daarmee bemoeien, zeker wat betreft het ‘Ik betaal dus ik beslis’ argument, een grove overtreding van de heersende etiquette is. Een bespreking met suggestie kan natuurlijk wel.