Beste Beatrijs,
Drie maanden geleden heeft mijn dochter een kindje gekregen. Zij geeft borstvoeding en de baby groeit voorspoedig. Dit is natuurlijk heel fijn. Waar ik me zorgen over maak is mijn dochters gewicht. Ze ziet er nog steeds uit alsof ze zeven maanden zwanger is. Ik heb een uitstekende verhouding met mijn dochter en schoonzoon. Die verhouding wil ik niet op het spel zetten, maar ik vraag mij wel af hoe ik haar erop kan wijzen dat zij echt iets aan haar lijf moet doen om weer te worden zoals zij was. Haar echtgenoot is heel sportief. Mijn dochter tot voor kort ook trouwens. Zal ik er met mijn schoonzoon over praten? Mogelijk kan hij haar stimuleren. Of moet ik haar de tijd gunnen en niets zeggen? Hebt u een advies hoe ik dit heikele punt kan bespreken?
Te veel kilo’s
Beste Te veel kilo’s,
Ik smeek u om er helemaal niets over te zeggen. Geen woord! Praat ook niet met uw schoonzoon! Uw dochter weet echt wel hoe zij eruit ziet. Ze kan prima in de spiegel kijken. Ze hoeft niet van u te horen dat het overtollige gewicht dat zij meetorst niet bepaald flatterend is. U vertelt haar daarmee niets nieuws – integendeel u zorgt er alleen maar voor dat ze zich nog meer voor zichzelf gaat schamen.
Overgewicht is een serieus probleem. Niet alleen bij vrouwen die een bevalling achter de rug hebben (drie maanden geleden is trouwens helemaal niet zo lang), maar ook bij allerlei andere mensen. Ik kan u verzekeren dat niemand opknapt van goedbedoelde aanmaningen voor gewichtsreductie. Iedereen die te dik is lijdt daaronder en weet maar al te goed dat hij/zij faalt. Uw dochter is de enige die haar eigen probleem kan aanpakken. Door meer te gaan bewegen, minder te eten, enfin de riedel is bekend genoeg. Leg uw dochters lichaam niet langs de esthetische meetlat en laat haar met rust. Wie weet bedenkt ze op zeker moment dat het zo niet langer kan en raapt ze de moed bij elkaar om er wat aan te doen. Zo niet, kunt u daar toch geen invloed op uitoefenen. Dan zult u haar moeten accepteren in haar nieuwe gestalte.
Het lijkt me inderdaad niet goed als deze moeder zich zo ostentatief opwerpt als adviseur voor haar dochters gewicht. Maar de opmerking van Beatrijs dat iedereen (iedereen!) die te dik is faalt, kan ik niet appreciëren. Hier wordt een nogal hard en mijns inziens onterecht oordeel geveld. In de situatie van de net bevallen dochter kan bijvoorbeeld de hormoonhuishouding een rol spelen, om maar iets te noemen.
Drie maanden is niks, en naar mijn ervaring lijkt het verhaal dat je afvalt van borstvoeding alleen op te gaan voor vrouwen die toch al geen gram vet te veel hebben. ALs dochter voorheen een sportief type was zal ze dat weer worden de baby doorslaapt, haar energie niet meer opslorpt en ze haar draai als moeder en in haar werk gevonden heeft.Ondertussen is het niet leuk om nog in je positiekleren te moeten lopen als je niet meer zwanger bent. Ga als trotse oma met dochter en kleinkind de stad in en trakteer haar op een goeie tompouce en een leuk kledingstuk dat wel flatteert. Straal vertrouwen uit dat het wel weer goed komt, dat ze haar ouwe lijf of iets dat er op lijkt, weer terugkrijgt. Want kritiek, hoe goedbedoeld en verkapt ook is het laatste dat je in een periode in je leven dat je hormonaal .licht labiel bent kunt gebruiken. En zeker niet van je eigen moeder.
Tjonge, ik schrik gewoon van deze brief! Ik smeek u ook om vooral uw mond te houden en te genieten van uw kleinkind, die hopelijk gewoon mag worden wie hij/zij is!
Ben het vaak eens met je advies, en lees graag op deze website maar je zin:
“Iedereen die te dik is lijdt daaronder en weet maar al te goed dat hij/zij faalt. ”
is echt zo ontzettend fout!!!!!!
Groet, Barbara
Ik hoop dat deze dochter trots is op haar lichaam omdat ze een gezond kind op de wereld heeft gezet en borstvoeding geeft.
Drie maanden na de bevalling al weer in shape zijn is een onredelijke verwachting. Realistischer is om aan te houden dat je weer 9 maanden nodig hebt om te ontzwangeren. Sporten kan fijn zijn om weer fysiek sterker te worden, maar het eerste half jaar heeft een verse moeder genoeg aan haar hoofd en lijf, zonder de extra druk van een om het uiterlijk bekommerende moeder.
Niks zeggen dus en genieten van uw dochter en kleinkind.
Ik heb geprobeerd af te vallen tijdens de borstvoeding.. Het resultaat: de baby viel af en ik geen gram…. Gelukkig maar want afvallen tijdens borstvoeding is helemaal niet goed voor de baby omdat er dan afvalstoffen in de melk komen. Ik ben blij dat man noch moeder noch ander zich met mijn lijf bemoeiden want ik vond het zelf allemaal al heftig genoeg. En na 8 maanden borstvoeding is het met veel pijn en moeite er weer afgegaan.
Aanvulling: toen ben ik dus gestopt met lijnen heb acht maanden gevoed en mijn kwabben geprobeerd te negeren.
Ik las uw goede advies voor de moeder die zich zorgen maakt over het gewicht van haar borstvoedende dochter. Mijn inziens ontbrak het belangrijkste argument: lijnen terwijl je borstvoeding geeft is heel slecht voor de baby omdat de afvalstoffen in de melk terecht komen.
Groetjes Colinda van den Tol
Beste teveel kilo’s, ik zou vooral m’n mond houden, wat een oppervlakkigheid, enig idee wat u kunt aanrichten met dit soort opmerkingen. Geniet van uw kleinkind en wees blij dat moeder en kind gezond zijn. Ikzelf ben nu 3,5 jaar moeder. Heb nooit op m’n gewicht hoeven letten en weeg nu 95 kilo door o.a. hormonale disbalans. Ik was ontzettend blij met een gezonde baby, maar heb wel een zeer zware bevalling gehad en ben zowel geestelijk als lichamelijk nog steeds niet de oude. Ik wilde er zijn voor mijn kind en dat is gelukt, maar dit ging wel ten koste van mijn eigen gezondheid. Daar krijg je geen medaille voor (dat hoeft ook niet) maar over het algemeen alleen maar vervelende opmerkingen over je uiterlijk en onbegrip. Mijn schoonmoeder en een aantal anderen hebben het ook in hun hoofd gehaald om opmerkingen te maken over mijn gewicht en dat zelfs de oorzaak te noemen van al mijn gezondheidsklachten. Ik moet zeggen dat ik behoorlijk wat zelfvertrouwen had, maar dit doet wel wat met je als mens. En Beatrijs ik vind het nogal wat dat je dik zijn en falen in 1 zin noemt. Bah wat zijn mensen oppervlakkig tegenwoordig! Ben in ieder geval blij dat ik een andersdenkende moeder heb. En bovenal een zeer blije en gezonde dochter en dat ondanks mijn dikke buik en billen ;-)!
Ai mensen, wat wordt dit weer verkeerd begrepen. Wat Beatrijs zegt over dik zijn en falen slaat vooral op wat iemand met overgewicht OVER ZICHZELF denkt!