Beste Beatrijs,
Laatst heb ik een gezamenlijk afscheidscadeau voor een collega georganiseerd en voorgeschoten. Via de mail heb ik iedereen gevraagd zijn bijdrage op mijn rekening te storten. De meeste collega’s reageerden binnen twee weken en na een aanmaning per mail kreeg ik nog een paar bijdrages. We zijn nu een maand verder en van drie collega’s heb ik nog steeds niets ontvangen. Het gaat niet om een groot bedrag, maar het ergert me wel dat ik erom moet bedelen. Dat ga ik dus ook maar niet doen. Kennelijk hebben zij het geld harder nodig dan ik. Toch zit het me niet lekker.
Niet over de brug
Beste Niet over de brug,
Daar moet u geen genoegen mee nemen! Dat uw collega’s hun schuld niet voldoen komt niet doordat zij gebrek aan geld hebben. Het zijn gewoon onattente types die geneigd zijn kleine bedragen te vergeten. Spreek hen er op aan. Niet per mail, maar van mens tot mens. Loop hun kamer binnen met de mededeling: ‘Hé, ik krijg nog x euro van je! Kun je nu even betalen?’ En dan pakken ze heus hun portemonnee wel, al dan niet met excuses voor hun nalatigheid.
Kan het niet zijn dat deze collega’s het cadeau helemaal niet nodig vonden of vonden dat het te duur was?
Hebben ze er mee ingestemd om eraan bij te dragen, of is de briefschrijver daar stilzwijgend vanuit gegaan?
In mijn ogen nogal een verschil.