Collega zeurt over privéproblemen

Beste Beatrijs,

Ik werk op een kamer met een collega met wie ik goed kan opschieten. Deze collega heeft privé altijd wel een probleem waarover ze uitgebreid vertelt. Is het niet over haar dochter dan over haar man. Wat mij betreft kunnen werk en privéleven beter gescheiden blijven. Zo’n verhaal van haar kan makkelijk een tot anderhalf uur in beslag nemen. Ik heb al twee keer gezegd dat ik dit niet zo prettig vind. Dat vond ze niet leuk om te horen, maar ze hield zich wel meer in. Dat gaat dan een tijdje goed, maar op zeker moment begint ze toch weer iets in geuren en kleuren te vertellen. Hoe kan ik dit tactisch oplossen zonder dat we ruzie krijgen?

Geen luisterend oor

Beste Geen luisterend,

Uw collega vergeet telkens dat u niet zo’n prijs stelt op haar privé-sores. Met een à anderhalf uur doet ze ook wel een zwaar beroep op u. De volgende keer moet u haar na een kwartiertje onderbreken en zeggen: ‘Sorry, ik begrijp dat het je hoog zit, maar kunnen we daar in de lunchpauze verder over spreken? Ik heb nu heel veel werk te doen.’ En dan ziet u wel wat ervan komt. Misschien zitten er nog andere collega’s bij de lunch, die het gesprek van u kunnen overnemen. Of is ze het tegen die tijd alweer een beetje kwijt. Geef haar tien, vijftien minuten de gelegenheid om stoom af te blazen en kap haar daarna af. Dan gedraagt u zich sympathiek, terwijl u zich niet willoos laat oprollen door haar woordenstroom. Wanneer u onder het mom van werk licht corrigerend tegengas geeft, zal uw standpunt over het gescheiden houden van werk en privé haar wel weer te binnen schieten.