Beste Beatrijs,
De vijf jaar dat ik in dit huis woon had ik altijd een goed contact met mijn buurvrouw. Zij is halverwege de zeventig, ik halverwege de vijftig. Onze tuinen grenzen aan elkaar. Ik heb een heemtuin met van alles door elkaar, zij een heel keurige tuin zonder onkruid.
Alles ging goed, totdat ik besloot om weer poezen te nemen. Ik woon alleen, ben vaker thuis en verheugde me op de gezelligheid van deze dieren. Toen mijn buurvrouw dit hoorde, raakte ze vreselijk van streek. Zij is bang dat de poezen haar tuin verruïneren. Om haar tegemoet te komen houd ik de poezen overdag meestal binnen, maar af en toe moeten ze toch buiten kunnen lopen, vind ik. Bovendien lopen er door onze achtertuinen al jaren een stuk of drie buurtkatten van verderop rond, waar ze nooit iets tegen ondernomen heeft. Ik heb aangeboden de rommel (poep) op te ruimen die ze eventueel maken, ook die van de andere katten dus, (ik heb overigens thuis een kattenbak die intensief gebruikt wordt) en ik heb aangeboden om de grond aan te harken, als ze erin gegraven hebben, maar ze blijft eisen dat ik mijn poezen binnenhoud. De paar jaar dat ze nog te leven heeft (zegt ze), wil ze tegen een keurige tuin aankijken. Wat moet ik nu?
Poezenliefhebster
Beste Poezenliefhebster,
Huisdieren kunnen een bron van oorlog tussen buren zijn. Wat te denken van honden die alleen thuis zitten en urenlang janken. Of het koerende en mestproducerende gebroed van de duivenmelker, hanen die om vijf uur ’s ochtends de buurt wakker kraaien, om maar te zwijgen van ontsnapte pythons. Een poes brengt in dit panorama nog relatief weinig overlast met zich mee, vooropgesteld dat castratie- en sterilisatiewerkzaamheden zijn uitgevoerd, want krols gekrijs in de achtertuin is ook geen pretje.
In Nederland geldt de code dat poezen, in tegenstelling tot honden, vrij in de buurt mogen rondschuimen. Ik ken geen voorbeelden van mensen die hun buren wettelijk kunnen dwingen hun poes binnen te houden, zoals bijvoorbeeld honden wel aan de ketting moeten. Door uw opruim-aanbod en uw gedeeltelijke inperking van de poezenvrijheid heeft u al het mogelijke gedaan om uw buurvrouw terwille te zijn. Haar totale-opsluitingseis is niet redelijk. En alweer is een nodeloze brouille geboren, waar u, vrees ik, verder weinig greep op hebt.
Even een kleine aanvulling: volgens de Nederlandse wet (dus niet de ‘code’ waar Beatrijs het over heeft) dienen huisdieren op het eigen erf te blijven. De opsluitingseis is inderdaad niet redelijk, maar de katten van de vraagsteller mogen (wettelijk gezien) niet in andermans tuin komen. De vraag is natuurlijk hoe dit uit te voeren is, zonder de katten op te sluiten.
Dat een poes weinig overlast veroorzaakt lijkt me een incorrecte veronderstelling. Ik word in de lente echt verdrietig van de vele leeggeroofde nesten van de vogels die we in de stad zo graag willen behouden. Koolmezen, merels, Vlaamse gaaien. Extra wrang is het dat de katten geen honger hebben en na hun lolletje de gedode jongen als oud vuil achter laten.
Ook onze buurvrouw onderschat de overlast die we hebben van haar poes. Met regelmaat zitten de kussens van onze tuinstoelen (die onder de overkapping staan) onder de kattenharen. Dit vinden wij vies en dit irriteert ons enorm. Wij zouden er niet van gediend zijn in het geval de buurvrouw de haren en uitwerpselen van haar poes bij ons op komt ruimen. Dit schendt onze privacy, een rondscharrelende buurvrouw in onze tuin. Op het moment dat wij ons beklaagden over haar poes in onze tuin, reageerde ze ‘als je hem ziet, gooi er dan maar een emmer water overheen’. Lekker makkelijk. Alsof wij met een emmer water achter haar poes aan gaan rennen. Sinds wij een hond hebben, is het probleem nagenoeg opgelost. Desalniettemin blijft het mij verbazen hoe makkelijk kattenbezitters kunnen denken over de overlast die hun huisdier bij een ander in de tuin veroorzaakt?!